Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά σε όλους. Σε ένα Πάσχα διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο, που θα το θυμόμαστε για πάντα και θα το λέμε και στα εγγόνια μας.
Τη φτωχή έως ανύπαρκτη ειδησεογραφία και την ηρεμία που αυτή συνεπάγεται «τάραξαν» οι δηλώσεις του Κώστα Μπακογιάννη για τον Βοτανικό. Σε μια περίοδο που η μαυρίλα στο συγκεκριμένο ζήτημα είχε επιστρέψει για τα καλά ο δήμαρχος της Αθήνας επέλεξε να δώσει μια νότα αισιοδοξίας. Μικρή, μεγάλη ή… ανύπαρκτη θα φανεί όταν με το καλό χαλαρώσει το πράγμα με τον κορονοϊό και μπορεί να υπάρξει κάποια εξέλιξη. Να δούμε αν έχει ξεμπλοκάρει η υπόθεση και ιδιαίτερα στο ζήτημα της χρηματοδότησης που μοιάζει να είναι και το βασικότερο.
Να πω την αλήθεια, όπως και όλοι σας δηλαδή, έχω πάψει προ καιρού να πιστεύω οτιδήποτε ακούω για το θέμα του γηπέδου. Και δεν φταίμε εμείς που είμαστε δύσπιστοι, ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ με όλα όσα ακούμε δεκαετίες τώρα και προκοπή δεν βλέπουμε. Θα φτάσει στο τέλος το γήπεδο να μοιάσει με την περίφημη ιστορία με τον βοσκό, τον λύκο και τα πρόβατα. Θα γίνει δηλαδή και δεν θα το πιστεύει κανείς. Ας γίνει όμως και εδώ είμαστε. Να το χαρούμε με την ψυχή μας.
Αλλωστε δεν έχει μείνει και κάτι άλλο για να ελπίζεις πως ο Παναθηναϊκός μπορεί αρχικά να επιστρέψει στην κανονικότητα και εν συνεχεία να αλλάξεις επίπεδο. Χωρίς γήπεδο δεν πας πουθενά, από τη στιγμή μάλιστα που δεν διαθέτεις… έστω έναν ισχυρό χρηματοδότη να σπρώχνει χρήμα και να φέρνει παίκτες.
Όμως στην παρούσα φάση αυτά πάνε πακέτο. Κι αυτό γιατί ενδεχόμενη λύση στο γηπεδικό είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα επιφέρει και αλλαγή στο ιδιοκτησιακό. Αν για παράδειγμα η λύση αφορά τον Βοτανικό είναι δεδομένο ότι ο Γιαννακόπουλος θα ασχοληθεί ενεργά και με το ποδοσφαιρικό κομμάτι. Εκεί που θα έχει ενδιαφέρον να δούμε και τη στάση του Γιάννη Αλαφούζου. Θα αποχωρήσει; θα θελήσει να φύγει ζητώντας ένα μέρος όσων έβαλε; Ή θα το πάνε από κοινού, που σε πρώτη φάση δείχνει πιθανό σαν σενάριο, αλλά το αδυνατίζει σημαντικά η διαφορετικότητα των δύο ανδρών; Το προχωρήσαμε όμως αρκετά. Κάθε πράγμα στο καιρό του.
Από εκεί και πέρα να πούμε δυο πράγματα και για την επόμενη μέρα σε ότι αφορά την μετά κορονοϊού εποχή. Γιατί θα έρθει κι αυτή, ίσως και συντομότερα απ’ ότι φοβόμασταν. Λέγεται από παντού ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει το μικρότερο πρόβλημα προσαρμογής στη νέα τάξη πραγμάτων, γιατί έχει μάθει στα ζόρια και στα λίγα. Αυτό ισχύει αλλά είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή και η πιο σκληρή είναι ότι οι άλλοι θα βρουν τον τρόπο να ξεπεράσουν το σχετικό χάντικαπ. Αν τα βρουν σκούρα θα πάρουν 5-6 σφυριγματάκια ο καθένας και θα έρθουν στα ίσια τους. Αν αρχίσεις και γίνεσαι ανταγωνιστικός (που δεν το βλέπω άμεσα…) θα βρουν τον τρόπο να σου κόψουν το κεφάλι. Οι τρόποι; Γνωστοί και μη εξαιρετέοι…
