Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει στο Panathinaikos 24.gr γράφει για τη νέα αποτυχημένη χρονιά του Παναθηναϊκού που πάει από τον ένα διασυρμό στον άλλο.
Το κατάφερε και αυτό ο Παναθηναϊκός. Πήγε και έχασε στα Γιάννενα από τον ΠΑΣ τρίτη φορά σε 17 ημέρες. Άλλη μία μαύρη σελίδα έγραψαν όλοι όσοι βρίσκονται στον Παναθηναϊκό. Από την διοίκηση μέχρι τον τελευταίο στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Η λέξη διασυρμός έχει…διασυρθεί σε αυτό τον Παναθηναϊκό. Τρεις φορές από τον ΠΑΣ σε 17 ημέρες δεν έχει χάσει ποτέ στην ιστορία του ο Παναθηναϊκός. Και όχι μόνο έχασε… διασύρθηκε. Εχασε δικαιότατα και τις τρεις φορές και μάλιστα το ένα παιχνίδι κυπέλλου το έδωσε σε ουδέτερο γήπεδο. Για τέτοιο διασυρμό μιλάμε.
Πραγματικά έχουν στερέψει τα λόγια . Εχω γράψει τόσα πολλά, όλα αυτά τα χρόνια για τα όσα συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό και τον έχουν καταντήσει κομπάρσο και ομάδα, που έχει ως κορυφαίο στόχο ….την έξοδο στην Ευρώπη, που δεν έχω να πω άλλα . Εχουν στερέψει τα λόγια. Αυτό, που με ενοχλεί είναι, ότι ο κόσμος υποφέρει ντρέπεται να βγει από το σπίτι του, ντρέπεται να μιλήσει για ποδόσφαιρο και στον σύλλογο είναι άνιωθοι. Ολοι χωρίς καμία εξαίρεση. Η ομάδα κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Και όταν λέω κατέρρευσε λέω κυρίως από πλευράς αποτελεσμάτων, διότι από απόδοση η ομάδα δεν …έσκιζε και όταν η ομάδα νικούσε και από τότε το είχα τονίσει. Λέγαμε, όμως, ότι από την στιγμή, που από τον Μπόλονι ζήτησαν αποτελέσματα και αυτός τα φέρνει, αν στο τέλος βγει στην Ευρώπη τότε θα έχει πετύχει για αυτό, που ήρθε. Αν δεν βγει Ευρώπη θα έχει την ευθύνη του, που δεν είναι η κύρια, διότι αυτός παρέλαβε μία ομάδα στον πάτο της βαθμολογίας.
Και για την φετινή χαμένη χρονιά οι ευθύνες είναι σε αυτόν, που πήρε τις αποφάσεις του καλοκαιριού. Ο Γιάννης Αλάφούζος έκανε λάθη, που από πέρυσι τέτοια εποχή (όταν έδιωχνε τον Δώνη )τα είχαμε εντοπίσει και δυστυχώς το αποτέλεσμα το είδαμε. Πογιάτος, Μπόλονι και έρχεται ο επόμενος, Ρόκα, Ντρεοσί και έρχεται ο επόμενος. Τα πρόσωπα αλλάζουν, αλλά η ομάδα σου προκαλεί θλίψη και σοβαρό πρόβλημα στην υγεία σου, αν αντέχεις να την δεις. Φυσικά από το κάδρο των ευθυνών δεν βγαίνουν οι παίκτες. Σε καλές χρονιές του Παναθηναϊκού δεν θα πέρναγαν, ούτε απέξω και τώρα παίζουν και είναι άφαντοι . Αντί να κάνουν τον σταυρό τους, που είναι στον Παναθηναϊκό, γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν και όταν παίζουν, τους… ψάχνουμε.
Και τώρα θα φύγει ο Μπόλονι, όπως μετά τον αποκλεισμό από τον ΠΑΣ είχα γράψει στο προηγούμενο μπλογκ μου. Εγραψα χαρακτηριστικά: «Δεν βλέπω να έχει μεγάλο μέλλον ο Μπόλονι στον Παναθηναϊκό. Αργά, η γρήγορα πάει και αυτός και ψάξτε για τον επόμενο. Τόσα χρόνια στο ρεπορτάζ έχω μάθει κάτι. Προπονητής, που δεν έχει καλά αποδυτήρια δεν έχει καμία τύχη και αν η κατηφόρα συνεχιστεί μην δούμε και τίποτα άμεσα να γίνεται. Δυστυχώς μετά το ματς με τον Ολυμπιακό ήρθε η κατάρρευση σε όλα τα επίπεδα και αποδείχθηκε ότι όταν δεν έχεις επιθετικό πλάνο και κόμπακτ αποδυτήρια, για λίγο καιρό τα αποτελέσματα, μπορεί να σε πάνε, για πολύ αποκλείεται».
Και από εκεί αρχίζει το μεγάλο πρόβλημα με τον Μπόλονι. Όταν έχει τσακωθεί με όλο τον κόσμο στα αποδυτήρια δεν μπορεί να αντέξει κανένας προπονητής. Και δεν είναι ότι μπαίνουν στο γήπεδο οι παίκτες και τον …στήνουν, δηλαδή λένε «θα χάσουμε και θα τον διώξουμε». Απλά μπαίνουν και δεν παίζουν για τον προπονητή, και μπαίνουν και έχουν νεύρα, που τους βγαίνουν στο γήπεδο και φαίνονται χειρότεροι από ότι είναι. Συν το ότι η ομάδα δεν έχει επιθετικό πλάνο και αυτό το ξέραμε, ότι θα το δούμε από τότε, που ήρθε ο Μπόλονι και είχε καταγραφεί, αφού αυτός είναι ο Μπόλονι.
Δεν ξέρω αν θα είναι ο Συλαϊδόπουλος, η ο Αναστασίου ο διάδοχος του Μπόλονι. Είναι πιθανό να είναι ένα από τους δύο αν και νομίζω, ότι ο Αναστασίου θα επέστρεφε μόνο στην προοπτική να δουλέψει και τη νέα χρονιά και είναι απόλυτα λογικό αυτό. Ετσι όπως λειτουργεί ο σύλλογος και ο επόμενος θα καεί και το λέω πριν έρθει. Καληνύχτα Παναθηναϊκέ..
