Blogs

Μοναδική ευκαιρία για επιστροφή στον τελικό μετά το 2014

Ο Κώστας Μανωλιουδάκης σχολιάζει τα τερτίπια που επιφύλασσε η μοίρα στην πρόσφατη κλήρωση του Κυπέλλου και αναλύει τα δεδομένα των αγώνων και τις πιθανότητες για να φτάσει ο Παναθηναϊκός μέχρι το τέλος της διαδρομής.

Εάν έλεγε κανείς πριν από την κλήρωση της προημιτελικής φάσης του κυπέλλου Ελλάδας ότι ο Παναθηναϊκός έχει περισσότερες από 50% πιθανότητες για να διεκδικήσει το τρόπαιο σε ένα ματς, το πιθανότερο θα ήταν να αντίκριζε μπροστά απ’ το πρόσωπό του πέντε απλωμένα δάχτυλα.

Από την ώρα που έγινε η κλήρωση ωστόσο και έφερε ως αντιπάλους την Αναγέννηση Καρδίτσας αρχικά και το νικητή του ζευγαριού Λαμία-Αρης στον ημιτελικό, τότε οι +50% πιθανότητες για την παρουσία της ομάδας στον τελικό αποτελούν κοινή διαπίστωση και παραδοχή.

Λες και η μοίρα βρήκε διέξοδο στα χέρια του Κώστα Κατσουράνη και έφερε στον Παναθηναϊκό την πιο αδύναμη ομάδα στους «8».

Λες και έπρεπε δηλαδή να επιφέρει ισορροπία για τις τυχαίες κληρώσεις που είχαν προηγηθεί, με τον Ατρόμητο σε μονό ματς εκτός έδρας και τον -εκείνη την περίοδο φουλ- φορμαρισμένο Βόλο σε διπλά ματς για τους «16», ενόσω οι υπόλοιποι τρεις βασικότεροι ανταγωνιστές του τροπαίου (Ολυμπιακός, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ) έπαιζαν με χαμηλότερης κατηγορίας αντιπάλους.

Τα έφερε έτσι, λοιπόν, η μοίρα ώστε ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε η ΑΕΚ, ούτε ο ΠΑΟΚ θα βρεθούν στον δρόμο του Παναθηναϊκού μέχρι τον τελικό.

Εάν με το καλό έρθει εκείνη η ώρα, όποιος κι αν είναι αντίπαλος θα πρόκειται απλώς για… ένα διαφορετικό ματς απ’ όλα τα άλλα με τις γνωστές ιδιαιτερότητες των «ειδικών συνθηκών».

Το βασικό διακύβευμα είναι γίνει το αυτονόητο στους αγώνες με την Καρδίτσα και εν συνεχεία να ξεπεραστεί είτε το εμπόδιο του Αρη που είναι και το ξεκάθαρο φαβορί στο ζευγάρι είτε της Λαμίας στους «4» της διοργάνωσης.

Ο Αρης φέτος δείχνει ανταγωνιστικό πρόσωπο στα λεγόμενα ντέρμπι, διαθέτει τον ίδιο προπονητή εδώ και δεκαέξι μήνες (από τον Σεπτέμβριο του 2020) και προσπαθεί να διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα με πέρυσι.

Το αγωνιστικό του προφίλ στηρίζεται στα κλεψίματα ψηλά και το επιθετικό τρανζίσιον και μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνος όταν βρίσκει χώρους.

Αντίθετα, όταν δεν συμβαίνει αυτό και τίθενται απέναντί του ομάδες που παίζουν με πολλούς παίκτες πίσω από την μπάλα εμφανίζει δυσλειτουργίες και αντιμετωπίζει προβλήματα.

Η Λαμία είναι μία ομάδα τέτοιου τύπου. Παίζει με πολλούς παίκτες πίσω από τη μπάλα σε άμυνα χώρου και δίνει μεγάλη προσοχή στο να μην δεχθεί φάσεις σε αμυντική ανισορροπία.

Μπορεί να δυσκολέψει τον Αρη και είναι δεδομένο ότι εάν πάρει θετικό αποτέλεσμα στο πρώτο ματς, η ρεβάνς θα είναι «αίμα και άμμος».

Η ομάδα της Φθιώτιδας είναι προφανώς το αουτσάιντερ, έχει ως βασικό στόχο την παραμονή της στο πρωτάθλημα και γνωρίζει τα κυβικά της, αλλά μια ενδεχόμενη διάκριση στο κύπελλο πάντα ιντριγκάρει. Οσες πιθανότητες έχει θα τις εξαντλήσει. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Η παραπάνω ανάλυση δεν αναιρεί προφανώς το γεγονός ότι ο Αρης έχει τις περισσότερες πιθανότητες πρόκρισης στα ημιτελικά.

Ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά κοιτάζει την Αναγέννηση Καρδίτσας και ταυτόχρονα… βλέπει τον Αρη με φόντο το τρόπαιο.

Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αλλά είναι ο Παναθηναϊκός είναι προφανές ότι δεν έχει να ζηλέψει κάτι και οι πιθανότητες για να φτάσει στον τελικό είναι +50%.

Για την Ιστορία να αναφέρουμε ότι από το 2000 μέχρι σήμερα ο Παναθηναϊκός έχει αγωνιστεί σε τέσσερις τελικούς Κυπέλλου και έχει κατακτήσει τους τρεις.

Εχασε μόνο από τη Λάρισα με 2-1 στο Πανθεσαλικό το 2006 και νίκησε τον Ολυμπιακό (3-1) στη Νέα Σμύρνη το 2004, τον Αρη στο ΟΑΚΑ (1-0) το 2010 και τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ (4-1) το 2014.

Ο δρόμος είναι ανοιχτός, η προοπτική για το τρόπαιο δεν αποτελεί όνειρο απατηλό και από τους ποδοσφαιριστές του Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό εάν θα βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, για πρώτη φορά μετά την εμφατική κατάκτηση του τροπαίου το 2014, στο τελευταίο τανγκό πριν το τρόπαιο.

Exit mobile version