Το ιδανικό τάιμινγκ του θριάμβου επί της ΑΕΚ στη Λεωφόρο και το τσιπάκι της ψυχολογίας ομάδας και κόσμου ενόψει Κυπέλλου και πλέι οφ. Γράφει ο Κώστας Μανωλιουδάκης.
Του χρωστούσε το ποδόσφαιρο του Παναθηναϊκού έναν θρίαμβο σαν αυτόν που βίωσε την περασμένη Κυριακή στο γήπεδο της Λεωφόρου απέναντι στην ΑΕΚ.
Χρωστούσε στον προπονητή και τους παίκτες, αλλά και στα εκατομμύρια των φίλων του τριφυλλιού μία τόσο επιβλητική εμφάνιση σε ντέρμπι, εμπλουτισμένη από ευρύ σκορ, πάθος, συνεργασίες, ευκαιρίες και γενικώς πληρότητα που είχαμε καιρό να βιώσουμε σε τέτοιο βαθμό.
Ηταν άδικο η συγκεκριμένη ομάδα να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο όσον αφορά τη συμμετοχή της στα πλέι οφ για τον απλούστατο λόγο ότι η αγωνιστική της εικόνα από το ξεκίνημα της σεζόν μέχρι σήμερα είναι για να βρίσκεται αρκετά ψηλότερα και να χτυπά τη δεύτερη θέση. Οχι ότι αυτό θα συνιστούσε κάποια επιτυχία, προς Θεού, δεν παύει ωστόσο να ήταν άδικο να δίνεται μάχη για την τετράδα και την εξάδα. Εξ ου και η κρίσεις περί βαθμολογικής «διόρθωσης» που είχαμε κάνει από τούτο εδώ το βήμα στο παρελθόν και ευελπιστούμε ότι θα έχει υπάρξει σε πλήρη διάσταση μέχρι το τέλος της σεζόν.
Μίας σεζόν που τώρα μπαίνει στην τελική της ευθεία κι έχει μπροστά της στόχους. Με κυριότερο όλων το θεσμό του Κυπέλλου, τη συμμετοχή στον τελικό και την κατάκτηση του τροπαίου και δευτερευόντως το ευρωπαϊκό διαβατήριο μέσω των πλέι οφ του πρωταθλήματος που άλλωστε προηγούνται χρονικά του Κυπέλλου.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο πράσινος διακόπτης γύρισε την κατάλληλη στιγμή. Στο ιδανικό τάιμινγκ. Μία στροφή πριν από το τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, με τα πλέι οφ να έπονται σε σύντομο χρονικό διάστημα και με τα ημιτελικά του Κυπέλλου απέναντι στη Λαμία να ακολουθούν, δεν υπήρχε καλύτερο «μπουστάρισμα» απ’ αυτό που έγινε στο ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Από τη ψυχολογική ώθηση που πήραν ο προπονητής και οι παίκτες, την απόδειξη ότι είναι στο χέρι τους εάν έχουν τη σωστή νοοτροπία και το ενδεδειγμένο γυάλισμα των ματιών να εκπληρώσουν τις φετινές προσδοκίες. Το «κλικ» που έψαχνε η ομάδα γενικώς φέτος για να πάρει τα πάνω της, μια και όλοι όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό είναι σε θέση να γνωρίζουν πόσο μεγάλη σημασία παίζει η ψυχολογία σε συνάρτηση με τη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την επίτευξη των στόχων με την παταγώδη αποτυχία.
Δεν είναι όμως μόνο η πίστη εντός των αποδυτηρίων της ομάδας που επανήλθε, τα χαμόγελα και η αυτοπεποίθηση που αναζωπυρώθηκε στις τάξεις των πράσινων, είναι και η επιστροφή της ελπίδας στον κόσμο του Παναθηναϊκού, ο οποίος έχει το μοναδικό προνόμιο να δίνει φτερά στα τμήματα του συλλόγου με τη συμπαράσταση και την ατμόσφαιρα που δημιουργεί.
Από αμιγώς αγωνιστικής πλευράς άλλωστε μόνο καλύτερα μπορούν να πάνε τα πράγματα. Ο Παλάσιος έχει πλέον περάσει το στάδιο προσαρμογής και ξεδιπλώνει στο χορτάρι με εμφατικό τρόπο τις αρετές του, ο Ιωαννίδης δείχνει ικανός να μπει στα παπούτσια ενός τόσο καθοριστικού ρόλου και να καλύψει σε ένα βαθμό το ποσοτικό και ποιοτικό κενό που υφίσταται στη θέση του στράικερ, ο Γκατσίνοβιτς είναι δεδομένο ότι θα γίνεται ολοένα και καλύτερος όσο περνάει ο καιρός και θα αφήσει πίσω του το στάδιο του εγκλιματισμού, ενώ δεν αργεί η ώρα που θα διεκδικεί θέση βασικού ο Κουρμπέλης.
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
