Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ανταμ Τσέριν δεν εντάσσεται στην κατηγορία των βαρύγδουπων ονομάτων και των πιασάρικων βιογραφικών.
Δεν κοσμεί το πέτο του παράσημα και παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο, ούτε έχει αγωνιστεί σε ευρωπαϊκά μεγαθήρια στην έως τώρα καριέρα του.
Εκανε αρκετά μικρός (19) την απόπειρα να κολυμπήσει στα βαθιά γερμανικά νερά, δεν τα κατάφερε και μετά από δύο σούπερ σεζόν στην Ριέκα, έχει το κίνητρο και τη φιλοδοξία να επιστρέψει στο διεθνές προσκήνιο μέσω της ποδοσφαιρικής αναγέννησης και της ευρωπαϊκής επιστροφής του Παναθηναϊκού. Η παρουσία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην τεχνική ηγεσία είναι δεδομένο ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο, τόσο στην απόφαση του Τσέριν να φορέσει την πράσινη φανέλα, όσο και στην επιλογή του παίκτη, διότι η αλήθεια είναι ότι με τους προηγούμενους προπονητές το κλαμπ δεν κοιτούσε καν τέτοιου είδους περιπτώσεις. Κουραστήκαμε να βλέπουμε Αγιούμπ και Μπεκ, κι άλλα ποδοσφαιρικά ανέκδοτα, κουραστήκαμε να μην υπάρχουν αγορές από ομάδες αλλά να «φορτώνονται» ελεύθεροι με υψηλά συμβόλαια στα οποία είθισται να στρογγυλοκάθονται, βαρεθήκαμε να κρίνουμε παίκτες από τα βιογραφικά τους, να μην λαμβάνουμε υπόψη ή να μην μπορούμε να διακρίνουμε εάν «κουμπώνουν» στη φιλοσοφία του προπονητή. Να είναι κριτήριο οι… εντυπώσεις και όχι η ουσία. Ο καθρέπτης είναι το γήπεδο και εκεί κρίνονται όλα. Στον αιώνα των αιώνων.
Ο Παναθηναϊκός για τον 22χρονο Σλοβένο αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να δείξει ότι είναι πράγματι ικανός να βγει στο προσκήνιο, εξ ου και ο ενθουσιασμός του λίγες ώρες μετά την οριστικοποίηση της απόκτησής του.
Ο Τσέριν για τον Παναθηναικό είναι μία ψαγμένη περίπτωση, ενός 22χρονου διεθνούς κεντρικού χαφ που θεωρείται απ’ τα πιο ελπιδοφόρα πρότζεκτ του σλοβένικου ποδοσφαίρου, εξ ου και η καθιέρωσή του στην Εθνική ομάδα της χώρας του όντας ένα χρόνο μικρότερος από τον… Καμπετσή και συνομήλικος με τον Ιωαννίδη που καλείται στην Εθνική Ελπίδων.
Δεν το λες και τυχαίο γεγονός. Αντιθέτως δείχνει τη δυναμική, το potential και τις προσδοκίες που υφίστανται για το ποδοσφαιρικό του ταβάνι. Δεν είναι, εν ολίγοις, επιλογή από τα αζήτητα που δεν μπορείς να την πιάσεις από πουθενά για να βρεις κάτι θετικό. Αλλά είναι μία επιλογή που μπορεί να οδηγήσει, επιτέλους, τον Παναθηναϊκό στο σωστό μονοπάτι των μεταγραφών νεαρών/ταλαντούχων παικτών με μεταπωλητική αξία.
Ενας λόγος παραπάνω από τη στιγμή που υπάρχει ο Γιοβάνοβιτς στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, υπό την έννοια ότι έχεις εμπιστοσύνη πως στα χέρια του θα βελτιωθεί και θα μπορέσει να βγάλει τον καλύτερο εαυτό με στέρεα και σταθερά βήματα. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι ο Σέρβος προπονητής είναι ο άνθρωπος που τον επέλεξε.
Μόνο με νεαρούς, φιλόδοξους και ταλαντούχους παίκτες, ωστόσο, είναι σαφές ότι δεν μπορείς να αντεπεξέλθεις σε συνθήκες πρωταθλητισμού. Χρειάζεται η δέουσα μαγιά, το κατάλληλο μείγμα της φρεσκάδας και του ενθουσιασμού, με την εμπειρία και τις παραστάσεις, για να δημιουργήσεις ένα σύνολο που δεν θα έχει χτυπητές ρωγμές. Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, αναζητεί πρωτίστως παίκτες με προσωπικότητα, ειδικότερα για τις επιλογές των μεταγραφών που προορίζονται για θέσεις, τουλάχιστον θεωρητικά, βασικών. Κι ο Τσέριν δεν ξεκινάει απ’ αυτήν την αφετηρία, ασχέτως εάν θα καταφέρει ή όχι να μπει σφήνα με το καλησπέρα στην ενδεκάδα της επικείμενης σεζόν.
