Ήταν φαβορί, βρήκε μεγάλη αντίσταση, όμως εν τέλει η Μάντσεστερ Σίτι πανηγύρισε το πρώτο Champions League της ιστορίας της, επικρατώντας της Ίντερ με σκορ 1-0 στον μεγάλο τελικό της Κωνσταντινούπολης. Το παιχνίδι τα είχε όλα! Σασπένς, χαμένες ευκαιρίες, ατυχία των Ιταλών, τον τραυματισμό του Ντε Μπρόινε και άλλες αρκετές στιγμές, Εν τέλει ολοκληρώθηκε με τον ιδανικότερο τρόπο για τον Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος οδήγησε τους «πολίτες» στο τρέμπλ, κερδίζοντας ταυτόχρονα για τρίτη φορά την κορυφή της Ευρώπης ως προπονητής.
Το ματς
Η Ίντερ έδειξε διάθεση από το ξεκίνημα να κρατήσει ψηλά τις γραμμές της, αλλά και να ρισκάρει με build-up από την άμυνά της. Η Σίτι την ίδια ώρα όποτε έβρισκε χώρο, προσπαθούσε να πιάσει ανοργάνωτους τους «νερατζούρι», όπως έκανε στο 6′ αλλά το πλασέ του Μπερνάρντο Σίλβα πέρασε άουτ. Ο Χάαλαντ έδινε μπόλικες μάχες ανάμεσα στα τρία στόπερ της Ίντερ και έμοιαζε μόνος, οι Ντε Μπρόινε, Γκρίλις ήταν καλά κλεισμένοι και οι «νερατζούρι» έβαζαν αρκετά στο παιχνίδι τους τους Ντιμάρκο, Ντάμφρις, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την ταχύτητά τους.
Ο Ιντζάγκι είχε διαβάσει εξαιρετικά τον… ομόλογό του, Πεπ, με την Ίντερ να βγάζει με άνεση το 20λεπτο, αλλά και να έχει μια καλή στιγμή με το σουτ του Μπρόζοβιτς που πέρασε άουτ. Όπως με σχετική άνεση πέρασε και το υπόλοιπο του ημιχρόνου, με τη Σίτι να μην έχει την ορμή και τη φρεσκάδα άλλων αγώνων. Η καλύτερη στιγμή για τους «σίτιζενς» ήρθε στο 27ο λεπτό όταν ο Χάαλαντ έβαλε πλάτη τον Μπαστόνι και σούταρε από πλάγια και αριστερά μέσα από την περιοχή για να το βγάλει ο Ονάνα, ενώ δύο λεπτά μετά το πλασέ του Ντε Μπρόινε ήταν αδύναμο. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που η άμυνα των Μιλανέζων ένιωσε τον Βέλγο, αφού για δεύτερο σερί τελικό (όπως και σε αυτόν το 2021 με την Τσέλσι) αποχώρησε με πρόβλημα τραυματισμού δίνοντας τη θέση του στον Φόντεν.
Η απώλεια του Ντε Μπρόινε έμοιαζε κομβική για τη Σίτι, αλλά ενδεχομένως μπορούσε να της δώσει ενέργεια η είσοδος του Φόντεν. Με την Ίντερ να βγάζει αλώβητη και με χαρακτηρστική άνεση του πρώτο μέρος, ελέγχοντάς το εν μέρει κιόλας αφού δεν επέτρεψε στην αντίπαλό της να επιβάλει τον ρυθμό της. Η Ίντερ μπήκε καλύτερα στο δεύτερο ημίχρονο, είχε πιο καθαρό μυαλό και έβγαινε με πιο σωστό τρόπο στην επίθεση που έμοιαζε… κοιμισμένη, με τους νερατζούρι να βλέπουν τον Τζέκο να αποχωρεί με πρόβλημα και τον Λουκακου να παίρνει τη θέση του.
Μάλιστα δύο λεπτά μετά η Ίντερ είχε τεράστια φάση να ανοίξει το σκορ όταν η άμυνα της Σίτι έκανε τρομερό λάθος, ο Λαουταρο βγήκε στο πλάγιο τετ-α-τετ και αντί να πασάρει στον Λουκακου, αποφάσισε να τελειώσει μόνος του τη φάση με τον Έντερσον να διώχνει.
Η Σίτι συνέχιζε να ελέγχει το τέμπο αλλά να μην φτιάχνει καθαρές ευκαιρίες, ωστόσο εκμεταλλεύτηκε το μοναδικό λάθος στην άμυνα της Ίντερ στο ματς. Στο 68ο λεπτό μετά από κάθετη του Ακάντζι, ο Μπερνάρντο Σίλβα έκανε το γύρισμα που κόντραρε με την μπάλα να στρώνεται στον αμαρκάριστο Ρόδρι ο οποίος με εκπληκτικό πλασέ στην κίνηση εκτέλεσε τον Ονάνα για το 1-0.
Ο τελικός είχε πάρει φωτιά και έμενε σχεδόν ένα μισάωρο με τις καθυστερήσεις μαζί για να μάθουμε την πρωταθλήτρια Ευρώπης, με τους παίκτες του Σιμόνε Ιντζάγκι να καταθέτουν και την ψυχή τους ως το φινάλε αγγίζοντας την ισοφάριση σε αρκετές περιπτώσεις.
Οι παίκτες του Γκουαρντιόλα έχτισαν με υπομονή μία φάση που έβγαλε τον Μπερνάρντο Σίλβα βαθιά σε θέση έξω δεξιά, εκείνος έκοψε στο σημείο του πέναλτι και ο αμαρκάριστος Ρόδρι με τέλειο πλασέ από το ύψος της περιοχής άφησε όρθιο τον Ονάνα για το 1-0 (68’).
Θα περίμενε κανείς το γκολ να απελευθερώσει πνευματικά τους Άγγλους, όμως για πολλοστή φορά λίγο έλειψε να σκοράρουν αυτοί για λογαριασμό των Ιταλών. Ο πιο κοντός παίκτης του γηπέδου (Ντιμάρκο) βρέθηκε σε ρόλο σέντερ-φορ, έπιασε αμαρκάριστος στην ψηλοκρεμαστή κεφαλιά, όμως για καλή τύχη των Άγγλων, η μπάλα πήγε στο οριζόντιο δοκάρι (71’).
Με την Ίντερ να παίρνει όλο και περισσότερα ρίσκα, ο Φόντεν με ένα σλάλομ είχε την ευκαιρία να τελειώσει τον τελικό, όμως ο Ονάνα με σπουδαία επέμβαση κράτησε το 1-0 (77’).
Και κάπου εκεί, αρχίζει το μαρτύριο της σταγόνας. Η Ίντερ έβαλε τους πολίτες μέσα στα καρέ τους, όμως το γκολ της ισοφάρισης δεν ήρθε ποτέ. Ο αμαρκάριστος Λουκάκου από το ύψος της μικρής περιοχής κατάφερε να σημάδεψε τον Έντερσον σε απίθανη ευκαιρία (89’), μέχρι να έρθει το τελευταίο σφύριγμα ο Λουκάκου και ο Μπαρέλα είχαν δύο ακόμα ευκαιρίες για να στείλουν τον τελικό στην παράταση.
Για να έρθει αυτό το πρώτο ευρωπαϊκό που η Σίτι κυνηγούσε τόσα χρόνια, έπρεπε να υποφέρει, όσο ποτέ άλλοτε φέτος. Το πήρε όμως και η ιστορία έγραψε και δεν αλλάζει.
ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΙΤΙ (3-2-4-1): Έντερσον – Ακάνζι, Ρουμπέν Ντίας, Ακέ – Στόουνς (82’ Γουόκερ), Ρόδρι – Μπερνάρντο Σίλβα, Ντε Μπρόινε (36’ Φόντεν), Γκιντογάν, Γκρίλις – Χάαλαντ.
ΙΝΤΕΡ (3-5-2): Ονάνα – Ντάρμιαν (84’ Ντ’ Αμπρόσιο), Ατσέρμπι, Μπαστόνι (76’ Γκόσενς) – Ντάμφρις (76’ Μπελανόβα), Μπρόζοβιτς, Τσαλχάνογλου (84’ Μχιταριάν), Μπαρέλα, Ντιμάρκο – Τζέκο, Λαουτάρο Μαρτίνες.
