Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για την επιστροφή του Panathinaikos στη Λεωφόρο και την ανυπομονησία του κόσμου να δει την ομάδα.
Δεν περνάνε οι ώρες με τίποτα. Πως και πως περιμένουμε όλοι να πάει 10 το βράδυ να δούμε την ομάδα στη σέντρα σε ένα ακόμα ευρωπαϊκό παιχνίδι με στόχο άλλη μία υπέρβαση. Το έκανε με την Μαρσέιγ, το έκανε με την Βιγιαρεάλ, στόχος να το κάνει και απόψε με την Ρεν, αντίπαλο ανάλογης δυσκολίας, ίσως και ανώτερο σαν ομάδα.
Ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει για τα καλά τον κόσμο του και μετά και τα όσα έγιναν στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό υπάρχει μεγάλη συσπείρωση. Όλοι είναι δίπλα στον Χουάνκαρ, ο οποίος ακόμα δεν είναι καλά και βλέπει αυτούς, που δεν έχουν ίχνος τσίπας να λένε ότι έκανε θέατρο και ο Ισπανός μπακ ακόμα έχει πρόβλημα με την ακοή του.
Η Λεωφόρος φοράει τα γιορτινά της θα είναι γεμάτη και θα φιλοξενήσει μετά από επτά χρόνια παιχνίδι ευρωπαϊκού ομίλου. Για να πάρει αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει ένα παιχνίδι σαν αυτό κόντρα στη Μαρσέιγ στην Λεωφόρο. Να φθάσει σχεδόν το τέλειο κόντρα σε μία γαλλική ομάδα, που είναι πολύ αθλητική, έχει ενέργεια πολλά τρεξίματα, ταχύτητα και ποιότητα.
Από την μέση και μπροστά στην μέρα της κρύβει την μπάλα. Κάποια θεματάκια έχει αμυντικά, αλλά ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να χτυπήσει εκεί και να είναι αποτελεσματικός. Και ανασταλτικά να αποφύγει το παραμικρό λάθος, διότι η Ρεν θα το τιμωρήσει.
Ο κόσμος θα γεμίσει και πάλι το γήπεδο και με τη φωνή του, θα προσπαθήσει να σπρώξει την ομάδα σε μία νίκη, που θα είναι άλλη μία υπέρβαση. Το παιχνίδι, πάντως θα είναι ίσως και το πιο δύσκολο φετινό για την ομάδα. Για αυτό θέλει υπομονή και στήριξη μόνο με τη φωνή. Οτιδήποτε άλλο θα κάνει ζημιά και αυτά τα λέιζερ πρέπει να κοπούν χθες. Η ομάδα πληρώνει πρόστιμα για το τίποτα και ο ρυθμός του αγώνα κόβεται.
Πάμε Πανάθα, για να ζήσουμε μία ακόμα ευρωπαϊκή βραδιά.
