Αν υπολογίζω σωστά, περίπου στα μέσα Μαρτίου ο Παναθηναϊκός θα πάει στο Καραϊσκάκη για να παίξει με τον Ολυμπιακό. Προσοχή: θα πάει για να παίξει. Όχι να μπει, να δει και να φύγει για πίσω. Θα πάει για να παίξει. Θα πει κάποιος, μέχρι τότε ποιος ζει, ποιος πεθαίνει.
Πιθανότατα να μην έχει κανένα νόημα εκείνο το ματς. Πιθανότατα και να έχει. Θυμίζω πως πρόπερσι ο Ολυμπιακός ήθελε να πάρει το πρωτάθλημα αήττητος, αλλά η συντριβή που του επιφύλασσε ο Παναθηναϊκός και ο άνετος περίπατος με 3-0 μέσα στο Καραϊσκάκη διατήρησαν στα κείμενα της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου τον Παναθηναϊκό ως τον μοναδικό σύλλογο που έχει κατακτήσει ΑΗΤΤΗΤΟ πρωτάθλημα.
Μπορεί και φέτος να γίνει το ίδιο. Να είναι δηλαδή για 25 αγωνιστικές αήττητος ο Ολυμπιακός, είτε κερδίζοντας ματς στο γήπεδο, είτε χωρίς να παίζει, όπως έγινε στη Λεωφόρο. Και να πάει ο Παναθηναϊκός για να επαναλάβει την προπέρσινη ιστορία και να του σταματήσει αυτό το σερί.
Αυτά, βεβαίως, θα έχουν πολύ μικρή σημασία σε σχέση με όλα αυτά που θα περιμένουμε να δούμε από τον διαιτητή εκείνου του αγώνα, από την αστυνομία σε εκείνο τον αγώνα, από τους παρατηρητές που θα βρίσκονται στο γήπεδο. Για παράδειγμα: θα ζητήσει ο διαιτητής εγγυήσεις για το αν θα πέσει φωτοβολίδα στο γήπεδο; Κι αν ζητήσει και δεν της πάρει, θα διατάξει μη έναρξη της συνάντησης;
Και λέω ο διαιτητής, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν από τον Παναθηναϊκό να ενεργεί όπως έκανε ο Σάββας Θεοδωρίδης. Για παράδειγμα, δεν μπορώ να φανταστώ τον Βόκολο να φωνάζει μέσα στα αποδυτήρια «δεν θα γίνει το παιχνίδι, θα φύγουμε από το γήπεδο». Ούτε τον Φύσσα. Ούτε, πολύ περισσότερο, τον Σαραβάκο.
Ό,τι κι αν πουν όμως οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού, πλέον υπάρχει ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ. Σοβαρό δεδικασμένο. Δεδικασμένο εξόντωσης μιας ομάδας. Ο διαιτητής εκείνης της αναμέτρησης ΟΦΕΙΛΕΙ να μην ξεκινήσει το ματς αν υπάρξει έστω και μία φωτοβολίδα στο γήπεδο. Και να το διακόψει αν πέσει την ώρα διεξαγωγής του. Οτιδήποτε άλλο θα σημαίνει πως είτε αυτός που θα σφυρίξει τότε θα είναι ΣΤΗΜΕΝΟΣ, είτε πως ο Παππάς ήταν ΣΤΗΜΕΝΟΣ.
