Ο Παναθηναϊκός απέναντι στον Ατρόμητο έκανε το χειρότερο παιχνίδι του τελευταίου μήνα. Ήταν απρόσμενα «άδειος» από πλευράς ενέργειας συνολικά ως ομάδα και έδειχνε να έχει μπερδεμένους ψυχολογικά παίκτες: άλλους να είναι αγχωμένοι και διστακτικοί κι άλλους να θέλουν να «φανούν» μπροστά στο φιλοθεάμον κοινό.
Ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο έπρεπε να συμβεί.
Το καλό είναι ότι σε μία κακή μέρα που δεν υπήρχε διαθέσιμος ο Μπεργκ και δεν «τράβηξαν» την ομάδα οι Εσιέν, Μπουμάλ, Αμπέντ, Καλτσάς, Πέτριτς, που ο (εξαιρετικός στο πρώτο ημίχρονο) Μέστο έμεινε από βενζίνη στο δεύτερο και γενικώς δεν τράβηξε κανένα «όπλο» (πλην Ζέκα) της ομάδας, ο Παναθηναϊκός δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα. Ακόμα και στα επτά λεπτά από το σημείο της αποβολής του Κουτρουμπή μέχρι το φινάλε. Και πλέον έχει μπροστά του μία ρεβάνς-τελικό με το μηδέν στην άμυνα μοναδική παρακαταθήκη.
