Από το 2-0 και την ευφορία στο 2-2 και την ασφυξία βρέθηκε μέσα σε τρία 24ωρα ο Παναθηναϊκός και πλέον καλείται να διεκδικήσει την πρόκριση στους τελικούς στο πέμπτο και τελευταίο ματς της σειράς με τον Άρη. Γράφει η Ρούλα Στεφανάκη.
Ο Παναθηναϊκός από αδιαφιλονίκητο φαβορί στη σειρά των πλέι οφ με τον Άρη, όχι μόνο λόγο φανέλας, αλλά και της εμφάνισής του στις δύο πρώτες αναμετρήσεις, έδωσε το δικαίωμα στον αντίπαλό του να μπει για τα καλά στο παιχνίδι και να έρθει στην Αθήνα χωρίς άγχος να διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες πρόκρισης του αναλογούν.
Αυτό οφείλεται αφενός στους Θεσσαλονικείς που με την αγωνιστική τους εικόνα έδωσαν απαντήσεις σε όσους βιάστηκαν να τους ξεγράψουν και αφετέρου στους απρόβλεπτους παράγοντες που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό το «τριφύλλι» και που είναι γνωστοί σε όλους. Το ξαφνικό πρόβλημα του Καλάθη που του στέρησε τη συμμετοχή του στο τρίτο ματς και άλλαξε τα αγωνιστικά πλάνα του Αργύρη Πεδουλάκη και φυσικά το θέμα που προέκυψε με τους Γκιστ, Φελντέιν και Χέινς.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης λοιπόν βρέθηκε μία μέρα μετά την ήττα από τον Άρη και την προσπάθειά του να ανασυντάξει την ομάδα, μπροστά σε ένα τεράστιο δίλημμα. Της συμμετοχής ή όχι, στο 4ο ματς, των παικτών που αποφάσισαν μετά το στραπάτσο από τον αντίπαλό τους να το ρίξουν και λίγο έξω για να… ξεχάσουν, αγνοώντας σε ποιο σύλλογο παίζουν, τι φανέλα φοράνε και για ποιο λόγο παίζουν σε μια ομάδα του βεληνεκούς του Παναθηναϊκού.
Αναισθησία να το πω, απάθεια, αφέλεια, άγνοια κινδύνου, ανωριμότητα; Το σίγουρο είναι ότι δεν φέρθηκαν επαγγελματικά και εξέθεσαν ανεπανόρθωτα και τον Παναθηναϊκό και την τεχνική ηγεσία. Οκ δεν έκαναν και κάποιο έγκλημα, ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι είναι που νυχτοπερπάτησαν και παραβιάσουν το ωράριο. Σύνηθες φαινόμενο. Όλα όμως έχουν ένα όριο, και όφειλαν να είναι πολύ πιο προσεκτικοί. Όμως, ούτε τα προσχήματα δεν κράτησαν. Τι περίμεναν δηλαδή ότι δεν θα γινόντουσαν αντιληπτοί στη Θεσσαλονίκη;
Πιστεύω ότι το θέμα πήρε μεγαλύτερη έκταση από ότι ενδεχομένως θα έπαιρνε σε άλλη περίπτωση, λόγω του τάιμινγκ, αλλά και διότι τέτοιες συμπεριφορές δείχνουν μια ομάδα χωρίς κανόνες και αρχές.
Και επειδή λοιπόν, ο Παναθηναϊκός δεν είναι «καφενείο» και ούτε πρόκειται οι άνθρωποι του συλλόγου να επιτρέψουν να γίνει για κανέναν και για κανέναν λόγο, οφείλουν τέτοιου είδους «ανορθογραφίες» να τις διορθώνουν.
Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν, συμφωνώ 100% με την απόφαση του Πεδουλάκη, για να μην πω ότι δεν είχε άλλη επιλογή. Ανέλαβε το ρίσκο και πολύ καλά έκανε και ας βρίσκεται τώρα με το… μαχαίρι στο λαιμό και με το βάρος του άγχους να διεκδικήσει την πρόκριση στους τελικούς στο πέμπτο ματς.
Άλλωστε ποιος διαβεβαίωνε ότι και να έπαιζαν οι τρεις θα έπαιρνε τη νίκη ο Παναθηναϊκός; Και σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα θα ήταν ακόμη χειρότερα…
Επομένως, καλώς έπραξε κατά την ταπεινή γνώμη και εκτιμώ ότι στο πέμπτο ματς η συμμετοχή τους πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Διαφορετικά θα τους είχαν δείξει ήδη την πόρτα της εξόδου.
Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε πώς θα εξελιχθεί ο πέμπτος αγώνας ο οποίος έχει αποκτήσει τεράστιο ενδιαφέρον…
