Με τον Παναθηναϊκό να έχει επικεντρώσει την προσοχή του στην απόκτηση του Βίκτορ Ιμπάρμπο όλες οι άλλες υποθέσεις έχουν υποχωρήσει, με τους περισσότερους ν’ αναμένουν με αγωνία τι θα ψωνίσει το κλαμπ στο νευραλγικό χώρο του κέντρου. Με τις κατάλληλες συνθήκες ο Στραματσόνικαλείται ν’ «απελευθερώσει» ΟΛΗ την ομάδα, δίνοντας πρωτίστως τα κατάλληλα στηρίγματα σε Ζέκα, Βιγιαφάνες.
Φέτος βλέποντας τον Πορτογάλο να παίζει σχεδόν σ’ όλες τις θέσεις της 11άδας είχαμε αρχίσει να φοβόμαστε για την…υγεία του. Ο 27χρονος είναι από το 2012 στη χώρα μας και δίπλα σ’ ένα πραγματικά ΣΠΟΥΔΑΙΟ αμυντικό χαφ δεν έχει παίξει (Βιτόλο, Σιμάο, Σο, Λαγός, Μέντες) θα μπορούσε να γίνει αυτό φέτος αλλά ο Μάικλ Εσιένδεν δικαίωσε τις προσδοκίες. Ο αρχηγός παίζει σε μια θέση που δεν έχει όνομα, δεν σκοράρει σχεδόν ποτέ αλλά η παρουσία του είναι καταλυτική, κυνηγά ότι κινείται στο χώρο του, «πεθαίνει» για όλες τις διεκδικήσιμες μπάλες, παραμένει επί σειρά ετών πληθωρικός, με «βαριά» παρουσία.
Τον παρατηρούμε και σκεφτόμαστε τι θα λέμε γι αυτόν όταν κόψει το ποδόσφαιρο. Είναι «δεκάρι» σαν τον αριθμό που έχει στη φανέλα; Ούτε γι αστείο! Κόφτης; Όχι αφού του αρέσει να παίζει πιο μπροστά και προς τα πλάγια. Ακραίος; Με τίποτα αν και στις πιο πολλές του προσπάθειες ξεκινά διαγώνια. Σταρ; Σε καμία περίπτωση! Τι είναι τότε; Ο πιο ιδανικός συμπαίκτης που έχουν δει τα μάτια μας τόσα χρόνια σ’ αυτή την ομάδα ο οποίος είναι σαν να φωνάζει ότι με ένα «έξι» στο πλάι του μπορεί ν’ ανεβάσει ακόμα περισσότερο την απόδοσή του.
Όσο για τον Αργεντινό; Ο «Βίγια» έδειξε τσαγανό αυτούς τους μήνες φανερώνοντας ότι έχει προσωπικότητα να κουβαλήσει τον ΠΑΟ. Αν στελεχωθεί από χρησιμότερους μέσους είμαστε πεπεισμένοι ότι του χρόνου πάει καρφί για «MVP». Ο Αργεντινός έχει ποιότητα, τρέχει με τη μπάλα, ψάχνει τις διεισδύσεις, μόνο που πολλές φορές δεν είχε που να πασάρει. Ο Λέτο με τον Μπεργκ παίζουν «ξύλο» με τους αντιπάλους και πολλάκις γυρνούν πλάτη στην εστία περιμένοντας πάσα λες κι είναιπίβοτ! Το πρόβλημα ξεκινά από την σύνθεση των χαφ. Ο Εσιέν, ο Αμπέιντ, ο Κουτρουμπής, ο Πράνιτς, ο Λαγός ούτε που σκέφτονταν να τρέξουν κάθετα στο χώρο αφήνοντας ακάλυπτη την άμυνα, με τον Αργεντινό να είναι αναγκασμένος ή να πάει σε ατομική ενέργεια ή να περιμένει κίνηση των επιθετικών ανάμεσα σε…πέντε αντιπάλους κάτι που στερούσε από τον ΠΑΟ την δυνατότητα αιφνιδιασμού.
Πόσο πιο εύκολα θα ήταν φέτος τα πράγματα αν στον άξονα δέσποζε ένας ποδοσφαιριστής τύπου Μίκλαντ;
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
