Ο Τάσος Νικολογιάννης αναλύει όσα πρόκειται να γίνουν για τον Παναθηναϊκό της επόμενης περιόδου και γράφει για τις μεγάλες δυσκολίες στο τριφύλλι.
Ο Τάσος Νικολογιάννης αναλύει όσα πρόκειται να γίνουν για τον Παναθηναϊκό της επόμενης περιόδου και γράφει για τις μεγάλες δυσκολίες στο τριφύλλι.
Πέρασαν αρκετές ημέρες από την τελευταία φορά, που τα είπαμε. Λογικό, αφού η ποδοσφαιρική επικαιρότητα δεν έχει κάτι ιδιαίτερο και το κυριότερο δεν φαίνεται να απασχολεί και ιδιαίτερα τον κόσμο του Παναθηναϊκού που θέλει να βλέπει την ομάδα του πρωταγωνίστρια και όχι κομπάρσο.
Η χρονιά τελειώνει την Κυριακή στο ματς με τον Παναιτωλικό. Μία χρονιά με δύο αντίθετους γύρους. Στον πρώτο γύρο η ομάδα είχε ανέλπιστα καλή πορεία και «έφτιαξε» τον κόσμο στον δεύτερο γύρο η πορεία ήταν πολύ κακή και ειδικά μετά και την ήττα από τον ΟΦΗ ο κόσμος του Παναθηναϊκού άδειασε. Την Κυριακή ο Δώνης θα κάνει πολλές αλλαγές και θα δώσει ευκαιρίες σε νέα παιδιά. Οσοι παίξουν ΠΡΕΠΕΙ να κάνουν τα πάντα, για να κλείσει η χρονιά με νίκη. Η τελευταία εντύπωση πάντα μένει. Μία νέα ήττα θα αφήσει την τελευταία κακή εντύπωση. Ηδη ο κόσμος είναι αρκετά πικραμένος, δεν χρειάζεται και άλλη πίκρα.
Φυσικά αν σκεφτεί κανείς πως άρχισε η χρονιά και τι έλεγαν οι περισσότεροι και πως τελειώνει με βάση τους βαθμούς στο γήπεδο είναι παραπάνω από εκεί, που πίστευαν οι περισσότεροι. Οι 44 (-11=33) βαθμοί στο γήπεδο φέρνουν την ομάδα κοντά στην πεντάδα, που θα την βοηθούσαν να σβήσει την ποινή στην Ευρώπη, αλλά η αφαίρεση τόσων βαθμών την φέρνουν χαμηλά πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού. Καμια σχέση με το μέγεθος του Παναθηναϊκού, μιλάμε όμως για την σημερινή σκληρή πραγματικότητα. Με λίγα λόγια δεν νομίζω ότι διαφωνεί κανείς ότι αυτή η ομάδα με αυτό το ρόστερ δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο.
Η πορεία της είχε δύο υπερβολές αντίθετες. Τον πρώτο και τον δεύτερο γύρο. Η αλήθεια για τις δυνατότητες αυτού του ρόστερ είναι κάπου στην μέση. Και στο τέλος δεν νομίζω, ότι θα μπορούσε συνολικά αυτή η ομάδα να πετύχει κάτι καλύτερο.
Η επόμενη χρονιά θα είναι πιο δύσκολη από την φετινή, για δύο λόγους. Πρώτον δεν υπάρχουν περιορισμοί μεταγραφών και -6, άρα ο κόσμος έχει απαιτήσεις και για μεταγραφές και για καλύτερη πορεία από την φετινή. Επίσης η χρονιά κλείνει με τον κόσμο να νοιώθει άδειος. Και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να ξαναγεμίσει και να έρθει στο γήπεδο ο κόσμος. Μεγαλύτερη και από αυτή που έγινε τη φετινή χρονιά, που όλα φαινόντουσαν άσχημα πριν αρχίσει.
Η ουσία είναι ότι για τον κόσμο με την σημερινή κατάσταση δεν υπάρχει κανένα όραμα. Η μόνη ελπίδα όλων είναι μήπως βρεθεί κάποιος επενδυτής με μεράκι να πάρει την ομάδα και να την κάνει πάντα πρώτη. Και δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος…
*Χρόνια πολλά σε όλες και όλους για τις ημέρες, που πέρασαν. Πολλοί μαζί με τα χρόνια πολλά μου ευχόσασταν καλή Ανάσταση και με ρωτάγατε αν βλέπω σύντομα την Ανάσταση στον Παναθηναϊκό. Σε όλους απάντησα αυτό, που ξέρω. Δεν βλέπω σύντομα την Ανάσταση του Παναθηναϊκού και μακάρι τα γεγονότα, όχι απλά να με διαψεύσουν, αλλά να με ξεφτιλίσουν…
