Ο Τάσος Νικολογιάννης αναλύει στο νέο του blog την εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο τελευταίο του φιλικό επί ολλανδικού εδάφους, αναδεικνύει τους διακριθέντες του ματς αλλά και τις μεταγραφικές κινήσεις που χρειάζεται να γίνουν ώστε να καλυφθούν τα κενά και να ανέβει η ποιότητα της ομάδας.
Στο τελευταίο του φιλικό με την Μπρέντα στην Ολλανδία ο Παναθηναϊκός έμεινε στο μηδέν. Το 0-0 δεν είναι δίκαιο, αφού και οι δύο ομάδες είχαν φάσεις -από ένα δοκάρι- και ο Παναθηναϊκός είχε και ένα γκολ που ακυρώθηκε λανθασμένα ως οφσάιντ. Τα αποτελέσματα στα φιλικά δεν παίζουν ρόλο, το έχω ξαναπεί. Αυτό, που μετράει είναι η εικόνα της ομάδας. Και ο Παναθηναϊκός και στο φιλικό της Δευτέρας, όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια έδειξε ότι βελτιώνεται σε σχέση με πέρυσι. Με τη Μπρέντα δεν είχε την αποτελεσματικότητα άλλων αγώνων, αν την είχε θα κέρδιζε, διότι φάσεις έκανε. Την ίδια στιγμή ο Κότσαρης και το δοκάρι απέτρεψαν ένα γκολ για την Μπρέντα.
Το ματς και πάλι ήταν σκληρό με τον Πούγγουρα να κάνει ράμματα και τον Κολοβέτσιο να σκίζεται στο χείλος του. Οι παίκτες του Δώνη άντεξαν στη δύναμη. Στο ματς αυτό είχαμε την ευκαιρία να δούμε για αρκετή ώρα τέσσερις νέους παίκτες της ομάδας.
Ο Κόναν έπαιξε στο πρώτο ημίχρονο δεξιά στο 4-3-3. Γρήγορος, δυνατός, ένας παίκτης που δεν περνάει απαρατήρητος, αλλά θέλει δουλειά ακόμα, για να πεις, ότι μπορεί να σταθεί. Ο Νούνες ήταν για άλλο ένα παιχνίδι η ευχάριστη έκπληξη. Επαιξε σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Αρχικά σαν αμυντικός μέσος, όπου ήταν εξαιρετικός και ανασταλτικά, αλλά και δημιουργικά. Με άνεση κυκλοφορεί την μπάλα και είναι απόλυτα ψύχραιμος σε όλες τις αντιδράσεις του. Στο τελευταίο τέταρτο έπαιξε στόπερ, όπου δεν είχε κανένα πρόβλημα και έβγαινε πάντα πρώτος στην μπάλα.
Ο Κολοβός είχε την καλύτερή του στιγμή στο παιχνίδι, όταν με πλασέ από κοντά έστειλε την μπάλα στο δοκάρι, ενώ από τα δικά του πόδια πήγε η μπάλα στον Μακέντα, που σκόραρε, αλλά κακώς ακυρώθηκε το γκολ. Χρησιμοποιήθηκε από τον Δώνη και στα δύο άκρα και πίσω από τον επιθετικό και φάνηκε να ξέρει καλύτερα την θέση αυτή. Και αυτός όμως είναι πίσω και δεν είναι έτοιμος ακόμα, θέλει παιχνίδια.
Ο Ζαχίντ δεν έκανε τίποτα φοβερό, αλλά ήταν πολύ απλός στο παιχνίδι του, ζητούσε την μπάλα, τη μοίραζε σωστά και φαίνεται, ότι… έρχεται. Μόλις προσαρμοστεί στη νέα του ομάδα πιστεύω, ότι θα δώσει αυτό το απρόβλεπτο, που λείπει από την μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδας.
*Ο Μολό είναι πίσω σε φυσική κατάσταση και θα πρέπει να περάσουν δύο-τρεις εβδομάδες, για να τον δούμε.
*Ο Παναθηναϊκός θέλει ένα καλό αμυντικό χαφ, έναν ακραίο, έναν στόπερ και έναν επιθετικό, για να μπορέσει να ανεβάσει την ποιότητά του σαν ομάδα και να καλύψει τα όποια κενά θα υπάρχουν από απουσίες στην διάρκεια της χρονιάς.
*Τα φιλικά με την Γαλατά και την Μπεσίκτας θα μας δείξουν περισσότερα πράγματα και θα έχουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα, διότι θα πλησιάζουμε στην έναρξη του πρωταθλήματος.
