Άλλη μία βραδιά δύσκολη πέρασε, ίσως και από τις πιο δύσκολες βραδιές του Παναθηναϊκού και κανείς δεν ξέρει πόσες τέτοιες βραδιές μας περιμένουν… Με τον ΟΦΗ έπαιζες, όχι με την Μπαρτσελόνα και το τελικό 1-3 ήταν τιμητικό για τον Παναθηναϊκό. Παναθηναϊκός ήταν κάποτε, τώρα λέγεται Παναθηναϊκός και έχει καταντήσει μία μικρομεσαία ομάδα.
Ο ΟΦΗ κέρδισε άνετα χθες στο ΟΑΚΑ και θα μπορούσε να βάλει και τέταρτο και πέμπτο. Ο κόσμος δεν πίστευε, αυτό, που έβλεπε. Αναρωτιόταν ,όπως και όλοι μας. Δεν μπορεί να είναι η ίδια ομάδα, που είδαμε στα φιλικά και την χαιρόμασταν με τον Αγιαξ, την Φέγενορντ, την Μπεσίκτας, την Γαλατά.
Και όμως, για άλλη μία φορά αποδεικνύεται κάτι. Καμία σχέση τα φιλικά με τα επίσημα παιχνίδια. Πέρυσι η ομάδα σερνόταν στα φιλικά, ο κόσμος μίλαγε ακόμα και για υποβιβασμό και η ομάδα έκανε μία τρελή πορεία στο ξεκίνημα και στον πρώτο γύρο και στο τέλος αν δεν είχε το -6 θα έσβηνε και την ευρωπαϊκή ποινή, άσχετα αν χάλασε η εικόνα της στον δεύτερο γύρο.
Φέτος την ομάδα την χαιρόσουνα στα φιλικά και δεν μπορείς να την δεις στα δύο πρώτα επίσημα. Άλλες ομάδες η Λαμία και ο ΟΦΗ, ίδια εικόνα ο Παναθηναϊκός. Ο ΟΦΗ απλά κέρδισε άνετα, διότι παίζει ποδόσφαιρο δεν κλείνεται σε σχέση με την Λαμία, που την νοιάζει μόνο το ταμπούρι. Συζητήσεις επί συζητήσεων γίνονται, για το τι φταίει. Φυσικά όλοι έχουν ευθύνες. Ο Δώνης, που την ανέλαβε μετά το ματς, ο Νταμπίζας και οι παίκτες. Για τον Αλαφούζο το μόνο, που έχω να πω είναι, ότι δεν τον ενδιαφέρει να κάνει τον Παναθηναϊκό πρώτο, δεν έχει τέτοιες φιλοδοξίες, οπότε όσο είναι στην ομάδα δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Το χωνεύουμε αυτό και έχουμε πάντα στο μυαλό μας, ότι επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός επί Αλαφούζου δεν θα σηκώσει κεφάλι και πάμε παρακάτω.
Οι διαφορές του περσινού με το φετινό ξεκίνημα είναι οι εξής. Πέρυσι είχε το -6 η ομάδα, κανείς δεν περίμενε κάτι από αυτήν, ο Δώνης έβαλε τους μικρούς, παρουσίασε μία ΟΜΑΔΑ στο γήπεδο, που έμπαινε με το μαχαίρι στα δόντια, απαλλαγμένη από την πίεση, ότι θα πρέπει να κάνει κάτι στο πρωτάθλημα. Και τελικά, όλο αυτό στον πρώτο γύρο λειτούργησε ευεργετικά και η ομάδα έμπαινε στο γήπεδο, είχε άγνοια κινδύνου και έπαιζε ο ένας για τον άλλον. Φέτος σε αντίθεση με πέρυσι η ομάδα ούτε το -6 είχε, ούτε τον περιορισμό μεταγραφών. Αμέσως, οι απαιτήσεις ήταν μεγαλύτερες και από τους ίδιους ανθρώπους της ομάδας και από τον κόσμο. Αρα η πίεση ήταν μεγαλύτερη και έγινε ακόμα πιο μεγάλη μετά τα φιλικά .
Αυτά τα φιλικά φαίνεται, ότι ….κοίμισαν και τους παίκτες, που πίστεψαν, ότι για …πλάκα έχουν αντιπάλους σαν την Λαμία και τον ΟΦΗ . Και τα χαστούκια ήταν γερά . Ενας βαθμός σε δύο παιχνίδια και άθλιες εμφανίσεις. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ΟΜΑΔΑ εντός και εκτός γηπέδου και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Εδώ υπάρχει ευθύνη του Γιώργου Δώνη και την ανέλαβε μετά την λήξη του αγώνα με τον ΟΦΗ. Και διότι παρουσιάζεται μία soft ομάδα στο γήπεδο και διότι παρουσιάζεται μία ομάδα, που δεν παίζει τίποτα. Ο Δώνης πρέπει την λύση να την βρει χθες, αφού ακολουθούν και δύο ματς –φωτιά με τον Αρη και ον Ολυμπιακό.
Εδώ πρέπει να πω, ότι αποδεικνύεται λάθος στην αρχή του πρωταθλήματος το γεγονός, ότι όλα τα παιδιά, που πέρυσι έφεραν τον κόσμο στο γήπεδο, δεν παίζουν πολύ. Ο Χατζηγιοβάνης δεν έχει ανανεώσει ακόμα το συμβόλαιό του, χθες μπήκε, αλλά ήταν σαφώς επηρεασμένος από όλο αυτό το σίριαλ με το συμβόλαιο. Ο Μπουζούκης έχασε την μισή προετοιμασία λόγω τραυματισμού και ακόμα δεν είναι έτοιμος. Δεν έχει τα τρεξίματα, που είχε πέρυσι. Ο Μαυρομάτης τελείωσε την χρονιά με ενοχλήσεις στην μέση, είναι καλύτερα τώρα, αλλά δεν τον έχουμε δει ακόμα να παίζει. Ο Εμμανουηλίδης πήγε δανεικός στον Πανιώνιο και πλέον αυτό το …φρέσκο ελληνικό στοιχείο που έφερνε και ενθουσιασμό έχει χαθεί από την ομάδα. Και πάμε τώρα στις ευθύνες του Νίκου Νταμπίζα, ο οποίος ενοχλείται, όταν διαβάζει ότι έχει ευθύνες και κάνει κάτι λάθος. Δεν πειράζει ας ενοχλείται. Εξάλλου το παρελθόν του σε αυτή την θέση με εξαίρεση την πρώτη του χρόνια στον Παναθηναϊκό ήταν αποτυχημένο. Οποιος θέλει ας ρωτήσει στην Ομόνοια, κάτι ξέρουν εκεί. Από κει και πέρα στον Παναθηναϊκό δουλεύει, στην μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας και όταν δεν κάνει την δουλειά του θα κρίνεται, όπως όλοι.
Ο Νταμπίζας, λοιπόν, άφησε την ομάδα χωρίς δεύτερο αμυντικό χαφ πίσω από τον Κουρμπέλη, χωρίς δεύτερο αξιόπιστο φορ, πίσω από τον Μακέντα, και τον στόπερ, που ήταν στην κορυφή της λίστας, τον Σένκεφελντ, τον έφερε στο τέλος Αυγούστου(θα μπορούσε να τον κλείσει πριν από καιρό, αφού η διαφορά ήταν μικρή) και θα είναι έτοιμος να παίξει σε ένα μήνα. Και βλέπουμε στην άμυνα τον Νούνες, που είναι δική του επιλογή και δεν καταλαβαίνω τώρα τι διαφορά έχει ο Πορτογάλος με τον Κολοβέτσιο, η τον Μαυρομάτη.
Μα θα πει κάποιος τι να κάνει και ο Νταμπίζας, όταν ο Αλαφούζος του έχει περιορισμένο μπάτζετ. Ο ίδιος το δέχθηκε, το αποδέχθηκε και δήλωσε, ότι με αυτό το μπάτζετ θα φέρει καλούς παίκτες και η ομάδα θα είναι καλύτερη. Αρα δικαιολογία, από την στιγμή, που το αποδέχθηκε δεν υπάρχει. Επίσης στην ομάδα έχουν έρθει ξένοι, που αν είναι καλοί η όχι θα τους κρίνουμε στην πορεία. Σίγουρα είναι ανέτοιμοι και ο Μολό και ο Μπέκ, δύο παίκτες, που ήρθαν, ενώ θα μπορούσε να μην πάρει ο ένας από τους δύο 180.000 ευρώ και να είχε ανανεώσει το συμβόλαιό του ο Χατζηγιοβάνης με λιγότερα χρήματα από αυτά. Αυτά είναι λάθη και με όλα αυτά έχει χαθεί και η ομαδικότητα εντός και εκτός γηπέδου.
Το είπε και ο Κολοβός, που επίσης δεν είναι έτοιμος ακόμα, όπως και ο Ζαχίντ, που έδειξε πράγματα στα φιλικά, αλλά στα επίσημα δεν τον έχουμε ..δει ακόμα.
Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, πρώτα από όλα πρέπει να αποκτήσει και πάλι την ομαδικότητα και την αυτοθυσία σε σχέση με πέρυσι και μετά θα δούμε βελτίωση στο γήπεδο. Εγώ βλέπω προς το παρόν έναν σύλλογο, που ο καθένας κοιτάει την πάρτη του και ο μόνος, που χθες βγήκε μπροστά και ανέλαβε την ευθύνη ήταν ο προπονητής.
Και οι παίκτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών . Είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ τους να μπαίνουν στο γήπεδο και να δίνουν και την ψυχή τους, Και όποιος δεν το κάνει υπάρχει και ο πάγκος.
*Αν νομίζει κάποιος, ότι το πρόβλημα στον Παναθηναϊκό είναι, ότι παίζει ο γιος του Δώνη, τότε μάλλον δεν βλέπει ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα. Δηλαδή χθες αν δεν έπαιζε ο Δώνης καθόλου και έπαιζε κάποιος άλλος από την αρχή η ομάδα θα πέταγε; Δεν νομίζω και το κλάμα του Χρήστου Δώνη δείχνει και την ψυχολογική του φόρτιση.
*Ο Κουρμπέλης έκανε μία ενέργεια χθες, που δείχνει, ότι δεν είναι καλά και ο ίδιος δέχθηκε κόκκινη κάρτα και θα χάσει τα ματς με τον Αρη και τον Ολυμπιακό. Αμυντικό χαφ η ομάδα δεν έχει, ο Νταμπίζας ένα μήνα τώρα πάλευε να πάρει τον Ρόντγουελ, που έτσι και αλλιώς θέλει ένα μήνα για να είναι έτοιμος και έτσι η ομάδα στα δύο ματς που έρχονται δεν θα έχει αμυντικό χαφ.. Ολα λάθος…
