Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για τη νέα νίκη του Παναθηναϊκού, την άνοδο της ομάδας και τη στήριξη που χρειάζεται, ενώ αναφέρεται και στα όσα κωμικά συνέβησαν χθες με αφορμή τα τρία πέναλτι που σωστά δόθηκαν.
Τέταρτη συνεχόμενη νίκη στο πρωτάθλημα πέτυχε ο Παναθηναϊκός, που πέρασε από την Λάρισα και κέρδισε 2-0 πάνω σε ένα χωράφι. Ευστόχησε στα δύο από τα τρία πέναλτι, που του δόθηκαν, ενώ ο διαιτητής δεν του έδωσε άλλο ένα σε καθαρή ανατροπή του Νάγκι από τον Καρανίκα. Γενικά τον Ούγγρο, είτε με φάουλ, είτε με πέναλτι τον σταμάταγαν χθες. Όπως έκανε ο Μόρας, που για να γίνει αρεστός στον Κούγια την «έπεσε» στον διαιτητή, επειδή δεν… έκλεισε τα μάτια και έδωσε το πέναλτι. Τόσα χρόνια στην Ιταλία αυτά του μάθαιναν; Κρίμα, από αυτόν έχεις άλλες απαιτήσεις, αλλά για να παίζει στην Λάρισα του Κούγια πρέπει να πουλάς… νταηλίκι.
Ο Γιώργος Δώνης το 2020 παρουσιάζει μία ομάδα, που κάθε ματς είναι και καλύτερη. Χθες στο πρώτο ημίχρονο στην Λάρισα έκανε σπουδαίο παιχνίδι, έκανε το 0-1, αντί για 0-3 και πήγε στα αποδυτήρια με την εντύπωση, ότι είχε πάρει πολύ λιγότερα από ότι δικαούταν λόγω απόδοσης. Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα δεν έπαιξε καλά, αλλά έπαιξε σοβαρά. Και με έναν εκπληκτικό Ζαχίντ, που έκανε… παπάδες έφθασε σε ένα δεύτερο γκολ στο τέλος με το πέναλτι του Μπουζούκη, που κέρδισε ο Ανουάρ και το ματς τελείωσε. Οι πρωταγωνιστές του δεύτερου γκολ ήταν και οι αλλαγές του Δώνη και αυτό δείχνει την επιτυχία τους και πόσο βοήθησαν . Το ίδιο και ο Κολοβέτσιος, που μπήκε, για να βοηθήσει την άμυνα και η ΑΕΛ δεν έκανε φάση.
Αυτός ο Παναθηναϊκός είναι ο Παναθηναϊκός που θέλουν να βλέπουν οι φίλοι της ομάδας. Μία ομάδα, που θα πηγαίνει με επιβλητικό τρόπο και θα κερδίζει σε έδρες, όπως η Λάρισα και η Ξάνθη, μία ομάδα, που θα ρίχνει και τρία και θα είναι λίγα στο ΟΑΚΑ σε Πανιώνιο και Ατρόμητο, μία ομάδα, που για να χάσει από τον Ολυμπιακό εκτός έδρας πρέπει να την σφάξουν, μία ομάδα που για να μην κερδίσει τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα πρέπει να ισοφαριστεί στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων, μία ομάδα, που χάνει 0-2 από την ΑΕΚ και στο τέλος την κερδίζει με 3-2.
Αυτός ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα που με τις προσθήκες που έχει κάνει τον Ιανουάριο και αυτές που θα κάνει το καλοκαίρι και με τον Δώνη προπονητή, μπορεί του χρόνου να είναι ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα και να μην είναι κομπάρσος, όπως είναι τα τελευταία χρόνια. Τα καλύτερα έρχονται, αλλά για να μπορέσει η ομάδα να γίνει, όπως ήταν θέλει και δίπλα τον κόσμο της. Όχι στο πληκτρολόγιο να βρίζουν τον Δώνη για την ενδεκάδα πριν το παιχνίδι με την Λάρισα και τον Χατζηγιοβάνη στο ημίχρονο για το χαμένο πέναλτι αλά Πανένκα (το ότι το 0-1 το είχε κάνει ο Τάσος με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι… μικρή σημασία έχει για αυτούς), αλλά στο γήπεδο στο πλευρό της ομάδας και του Δώνη και απέναντι στους Κούγιες, που νοσταλγούν την παράγκα.
Την παράγκα που αν υπήρχε, χθες ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε πάρει κανένα από τα τρία πέναλτι-μαρς και θα είχε έρθει το παιχνίδι 0-0 και θα μας λέγανε «φτιάξτε ομάδες και μην ασχολείστε με τους διαιτητές». Ο Παναθηναϊκός είναι εδώ και τα συνεχόμενα ντέρμπι, που έρχονται θα το φωνάξει για άλλη μία φορά, όπως έχει γίνει σε όλα τα ντέρμπι . Ο Ζαχίντ κάθε ματς που περνάει δείχνει πόσο μεγάλος παίκτης είναι. Χθες στην Λάρισα έκανε ότι ήθελε. Μακέντα και Ινσούα δεν έπαιξαν, αλλά Καμπετσής και Χατζηθεοδωρίδης έκαναν τα πάντα, για να μην φανεί το κενό. Ανουάρ και Νάγκι για άλλο ένα ματς ήταν καθοριστικοί. Ο Ανουάρ κέρδισε το πέναλτι, που έγινε το 0-2 από τον Μπουζούκη, ο Νάγκι κέρδισε δύο πέναλτι και του έδωσαν το ένα. Και έρχεται και ο Αγιούμπ.
