Δεν χρειάζεται να είσαι… καθηγητής του ποδοσφαίρου για να κατανοήσεις πως το πρόβλημα με τον Ντάνι Πογιάτος δεν είναι η εικόνα που βγάζει στο γήπεδο ο Παναθηναϊκός τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ήταν εξαρχής η επιλογή του Ισπανού τεχνικού για τον πάγκο της ομάδας. Σε μια περίοδο που ο Αλαφούζος αποφάσιζε να ανεβάσει το μπάτζετ, να φύγει από την ελληνοποίηση και τους νεαρούς παίκτες και να μπει σε μονοπάτια με πιο έμπειρους και… ψημένους, καταλάβαινες πως κάτι δεν πάει καλά.
Ο Πογιάτος είχε δουλέψει μόνο με νεαρά παιδιά, μακριά από το άγχος για το αποτέλεσμα. Ο Παναθηναϊκός του ζήτησε να κάνει κάτι που δεν είχε ξανά κάνει. Τον έπιασε από τους ώμους και τον έριξε στα βαθιά. Αν ήταν μάγος, μπορεί και να τα κατάφερνε. Όμως στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μαγικά φίλτρα. Και ο Πογιάτος έμοιαζε… καταδικασμένος να αποτύχει στο εγχείρημα που ανέλαβε.
Δεν φταίει εκείνος αν δεν μπορέσει να γυρίσει το χαρτί. Η διοίκηση και ο Ρόκα φταίνε. Εκείνοι επέλεξαν να πάρουν το ρίσκο, να «στοιχηματίσουν». Χωρίς να γνωρίζουν αν θα το κερδίσουν ή όχι. Εκτός αν όλη η Ελλάδα είναι άσχετη από ποδόσφαιρο και δεν έβλεπε το προφανές: ότι δεν διώχνεις έναν προπονητή έμπειρο, όπως ο Δώνης, για να φέρεις έναν νεαρό που δεν έχει ξανά δουλέψει και να τον βάλεις να το κάνει με έμπειρους παίκτες! Ποδοσφαιρική… παράνοια ονομάζεται αυτό. Το λογικό θα ήταν να είχε ο Παναθηναϊκός τον Πογιάτος το 2018 για να εξελίξει τους νεαρούς και τον Δώνη (ή κάποιον πιο έμπειρο) τώρα. Το ακόμα πιο λογικό; Να μην έφευγε ο Δώνης.
Ο προπονητής της ομάδας, ωστόσο, δεν μπορεί να είναι εκείνος που θα τον δείχνουμε με το δάχτυλο και θα λέμε πως φταίει για όλα. Ούτε καν για όλα όσα συμβαίνουν στο χορτάρι. Εχει σίγουρα μερίδιο ευθύνης για το γεγονός ότι η ομάδα δεν μπορεί να αναπτυχθεί ορθολογικά, δεν βγάζει φάσεις, δεν τρέχει όσο χρειάζεται. Γενικά… δεν!
Πώς να αναπτυχθεί σωστά ο Παναθηναϊκός όμως όταν δεν έχει ένα χαφ να πάρει την πρώτη μπάλα και να ξεκινήσει το build up όπως πρέπει; Ο Κουρμπέλης είναι ίσως ο πιο χρήσιμος παίκτης της ομάδας. Αλλά όχι τόσο ικανός στο να χτίσει το παιχνίδι από πίσω. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν χαφ που θα έρθει να παίξει δίπλα στον αρχηγό του και να κάνει παιχνίδι από πίσω. Να βοηθήσει κυρίως στην ανάπτυξη.
Και φυσικά να αφήσει εκτός ενδεκάδας τον Αγιούμπ, που παραμένει σχεδόν προκλητικός με τον τρόπου που αγωνίζεται. Ακόμα αναζητούμε τον λόγο που ο Αγιούμπ έμεινε στο γήπεδο 90 λεπτά απέναντι στη Λάρισα. Θα ήταν καλό να μας εξηγήσει ο Πογιάτος τι έβλεπε από τον ποδοσφαιριστή του, ο οποίος δεν ήταν απλά κακός, αλλά έμοιαζε να είναι και αδιάφορος.
Αν ο Παναθηναϊκός δεν πάρει έναν χαφ υψηλού επιπέδου, που θα έχει οργανωτικές αρετές, η χρονιά θα πάει χαμένη. Την Ευρώπη θα πρέπει να την ξεχάσει, το Κύπελλο θα πρέπει να το ξεχάσει και θα τον βλέπουμε να… βολοδέρνει κάπου στη μέση της βαθμολογίας, παλεύοντας να κερδίσει τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Ακούγεται σκληρό. Μα είναι η μοναδική αλήθεια.
