Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει στο panathinaikos24.gr, για τον Μπόλονι, που παίρνει ρίσκα και μέχρι τώρα του βγαίνουν.
Αυτό το διπλό έπρεπε να το πάρει ο Παναθηναϊκός για δύο λόγους. Πρώτον, διότι δεν ήταν τρίποντο, ήταν εξάποντο, αφού κέρδισε η ομάδα τρεις βαθμούς και τους έχασε ο Αρης, που διεκδικεί και αυτός την τέταρτη θέση, που οδηγεί στην Ευρώπη. Δεύτερον πήγε και κέρδισες στην έδρα της ομάδας, που ευθαρσώς το δηλώνει, ότι έχει φιλικές σχέσεις με τον Ολυμπιακό και αυτό φαίνεται και από τους παίκτες, που πάνε μέσω …Πειραιά, η Νότιγχαμ. Αρα η χαρά για εμάς είναι διπλή και ο πόνος για αυτούς είναι διπλός.
Η ομάδα νίκησε με γκολ του Καμπετσή, ο Μπόλονι τόλμησε και δικαιώθηκε και το σημαντικό είναι, ότι πλέον ο Παναθηναϊκός μέσα στο 2021 έχει μία ισοπαλία και τρεις νίκες. Και στα 8 τελευταία παιχνίδια η ομάδα έχει 6 νίκες 1 ισοπαλία και 1 ήττα από τον ΠΑΟΚ. Και το -10 έχει γίνει -5 με τα ίδια παιχνίδια και έχει δρόμο ακόμα. Και το σημαντικό είναι, ότι ο Μπόλονι παρέλαβε ένα χάος, μία ομάδα-μπάχαλο, που δεν είχε κάνει προετοιμασία και την έμαθε να παίρνει αποτελέσματα . Και όλα αυτά με την ομάδα να την έχει χτυπήσει ο covid-19 μέσα στον Γενάρη και όλοι οι βασικοί της χαφ να είναι εκτός, όπως και το δεξί της μπακ.
Δεν είναι λίγο πράγμα, όλο αυτό και αν κάποιος το θεωρεί λίγο τον παραπέμπω στην εποχή Πογιάτος, που δεν ξέραμε τι θέλαμε και τι παίζαμε. Τότε ο Πογιάτος, για να τους έχει όλους ευχαριστημένους έβαζε και Μακέντα και Καρλίτος στην ενδεκάδα, τώρα ο Μπόλονι τους πέταξε και τους δύο έξω και έβαλε τον Ιωαννίδη και τον Καμπετσή, που του κάνουν την δουλειά και παίζουν και για την ομάδα.
Μπορεί κάποιος να μου πει, ότι ο Παναθηναϊκός δεν παίζει μπάλα, δεν παράγει ποδόσφαιρο. Όταν ήρθε ο Μπόλονι αυτό το ξέραμε. Από την πρώτη στιγμή είχα γράψει, ότι τον ενδιαφέρει μόνο το αποτέλεσμα και παίζει κυρίως με προσοχή στην άμυνα και στον χώρο. Και αυτό κάνει, δεν κάνει κάτι, που δεν ξέραμε. Μπορεί να πει κάποιος, ότι στον Παναθηναϊκό δεν ταιριάζει να παίζει πίσω από την μπάλα. Δίκιο θα έχει να το πει, αλλά από την άλλη στην Ελλάδα -δυστυχώς-μετράει το αποτέλεσμα και δεν υπάρχει κανένα πλάνο αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα.
Σίγουρα αν η ομάδα συνεχίζει και παίζει τόσο κλειστά σε κάποιο από τα επόμενα παιχνίδια θα την πατήσει. Και όσο και αν σας φανεί περίεργο αυτό, που θα σας πω αυτό το πλάνο πίσω από την μπάλα, τρέχουμε, πρεσάρουμε, κλείνουμε τους χώρους, μπορούν να το υπηρετήσουν κυρίως οι μικροί και μόλις επιστρέψουν όλοι οι βασικοί, μπορεί να επιχειρήσουν να παίξουν πιο δημιουργικά και η ομάδα να την πατήσει. Σίγουρα, όμως, για να συνεχίσει να παίρνει αποτελέσματα η ομάδα θα πρέπει να μην δίνει στον αντίπαλο τόσες ευκαιρίες και θα πρέπει να μην χάνει και ευκαιρίες τύπου Βέλεθ. Διότι ο Διούδης δεν μπορεί να τα βγάζει όλα και σε μία ημέρα, που δεν θα είναι τόσο καλός θα υπάρξει πρόβλημα.
Για να καταλήξω μου αρέσει, που ο Μπόλονι σπάει αυγά και αφήνει τους παίκτες, που έχουν τα μεγαλύτερα συμβόλαια εκτός, επειδή δεν του κάνουν την δουλειά, μου δείχνει, ότι έχει προσωπικότητα. Από την άλλη δεν μου αρέσει ο τρόπος, που παίζει η ομάδα. Αλλά είπαμε, ότι στην Ελλάδα είμαστε το αποτέλεσμα μετράει. Επίσης μου αρέσει, που ο Μπόλονι δεν καταλαβαίνει από τραμπουκισμούς. Το είδαμε, ότι δεν …κώλωσε όταν του την έπεσε ο Καρυπίδης στην Θεσσαλονίκη, το είδαμε και στην Ριζούπολη, όταν ο πάγκος του Απόλλωνα επίσης φώναζε στον διαιτητή. Δεν είναι δική του δουλειά αυτή θα πει κάποιος, αλλά αφού δεν το κάνει κανείς άλλος στον Παναθηναϊκό, μπράβο στον Μπόλονι, που το κάνει.
*Εχουν λυσσάξει οι επικοινωνιολόγοι της ομάδας του Πειραιά, που λένε, ότι είναι αντικειμενικοί (εδώ γελάμε), με την Λεωφόρο. Και είναι άδεια . Φαντάσου πόσο την φοβούνται και πόσα χειρότερα θα έλεγαν αν είχε κόσμο. Τόλμησαν και σύγκριναν τα όσα αισχρά ακούστηκαν σε βάρος του Μπόλονι και του Διούδη και το ντου του Καρυπίδη κατά του Μπόλονι με τα όσα δεν έγιναν στην Λεωφόρο στο ματς με την ΑΕΛ. Ούτε καν μπήκαν στον κόπο να καταδικάσουν τα αίσχη του Καρυπίδη και έλεγαν ότι την ευθύνη την έχει η Λίγκα και η ΕΠΟ. Λογικό δεν είναι η ΕΠΟ του Σαρρή, που τότε είχε διαλύσει το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά αυτοί σαν επικοινωνιολόγοι τα έβλεπαν όλα ρόδινα. Ευτυχώς ο κόσμος του Παναθηναϊκού τους έχει πάρει χαμπάρι πλέον…
