Ο διεθνής εξτρέμ μίλησε στο κανάλι open και την εκπομπή opensports.
Αρχικά, ο Χατζηγιοβάνης μίλησε για τον τελικό Κυπέλλου: “Όταν άκουσα πως είμαι εκτός αποστολής στον τελικό με στενοχώρησε πάρα πολύ. Αυτή την στιγμή την περίμενα όλα αυτά τα δέκα χρόνια. Το ’14 όταν ο Παναθηναϊκός πήρε το Κύπελλο ήμουν στην κερκίδα. Κοιτούσα και τον κόσμο και έλεγα τι παιχνίδι είναι αυτό. Όταν ξεκίνησε ο αγώνας όμως έπρεπε να σταματήσω και να το ξεχάσω. Θεωρώ ότι είναι μία δικαίωση γιατί περάσαμε τόσο δύσκολα που ο κόσμος δεν τα ξέρει. Με πολλή υπομονή. Κάθε μέρα λέγαμε να κάνουμε υπομονή, γιατί από την άλλη σκεφτόμασταν πως είμαστε ευγνώμονες που φοράμε το τριφύλλι στην καρδιά”.
Για την ομάδα: “Πέρα από το ότι θεωρώ ότι είχαμε καλούς παίκτες. Όλοι οι παίκτες μας ήταν ποιοτικοί. Είχαμε ένα καλό ρόστερ. Δεν έπαιζε ο Κουρμπέλης, έπαιζε ο Ρούμπεν. Δηλαδή ίδιοι παίκτες, παικταράδες. Ο προπονητής μας βοήθησε πάρα πολύ στο στιλ της ομάδας και το πως να αναπτύσσεται η ομάδα. Ήρθαν κι άλλοι προπονητές πριν που αυτό που μας έλεγαν δεν το κάναμε καλά. Αυτό που μας είπε ο κ, Γιοβάνοβιτς το κάναμε καλά.
Το πίστευα και το έβλεπα ότι έχουμε καλή ομάδα. Δεν γίνεται να έχεις αυτούς τους παίκτες και να μην τα καταφέρεις στο τέλος. Και το πίστευα επίσης γιατί ήθελα να κλείσει έτσι. Εγώ το ονειρευόμουν να κλείσει έτσι, με ένα τρόπαιο”.
Για τις πιο δυνατές στιγμές του με τον Παναθηναϊκό: “Οι πιο δυνατές στιγμές ήταν στο ξεκίνημα με τον κ. Δώνη. Όταν είχαμε κάνει το έξι στα έξι και το όνομά μας έπαιζε παντού. Μετά για τα δύσκολα χρόνια από που να ξεκινήσω… Κερδίζαμε ήμασταν τρίτοι, τρώγαμε -12 πέφταμε ένατοι. Αυτό το σκεφτόμουν στην επιστροφή μου από την Τουρκία στο αεροπλάνο. Έπρεπε να κλείσει έτσι για εμένα. Δηλαδή καλώς που δεν έφυγα εντέλει. Ακόμα και τώρα δηλαδή δεν το πιστεύω πως έχω φύγει από την ομάδα. Είναι δύσκολο, αλλά αυτά έχει η ζωή”.
Για τη χρονιά που πέρασε: “Γενικά ήταν μία δύσκολη χρονιά για εμένα. Ήθελα να φύγω και το καλοκαίρι και τον Ιανουάριο που ήρθαν οι προτάσεις γιατί η πρόταση που ήρθε το καλοκαίρι δεν μου είχε έρθει ξανά. Εντέλει όλα για κάποιο λόγο γίνονται, και η ομάδα αυτή τελικά υποβιβάστηκε, οπότε πήγε καλά και έμεινα. Πέρασα πολύ δύσκολα, πολύ στενοχώρια. Ευτυχώς είχα την οικογένεια μου, τους φίλους μου, την κοπέλα μου που με στήριξαν. Τον μανατζέρ μου. Με τον Πασχάλη Τουντούρη είμαστε οικογένεια. Είμαστε οκτώ χρόνια μαζί και θέλω εκεί που θα πάω, να πάω ακόμα καλύτερα και να φτάσουμε μαζί ακόμα πιο ψηλά”.
Για το νέο ξεκίνημα στην καριέρα μου: “Η Ανκαραγκουτσού η καινούρια μου ομάδα. Μία ομάδα με πολύ λαό και 20.000-25.000 φιλάθλους σε κάθε αγώνα. Στην ηλικία που είμαι νιώθω πιο έτοιμος για το βήμα στο εξωτερικό. Είναι ένα πρωτάθλημα το οποίο θα μου ταιριάξει. Και ο καθένας πορεύεται με τις επιλογές του. Και τα παιδιά που αγωνίζονται εκεί, ο Τάσος, ο Μανώλης, ο Γούτας, ο Κολοβέτσιος δεν είναι τυχαίο που πήγαν στην Τουρκία, παίζουν εξαιρετικά και είναι χαρούμενοι”.
Για τον ίδιο και την πιθανότητα επιστροφής του: “Ως Τάσος νομίζω πως έχω καταφέρει πράγματα. Μπορεί να μην κατέκτησα τίτλους, αλλά είναι άλλα μικρά μικρά. Νιώθω γεμάτος και πήρα και ένα τρόπαιο. Θα ήθελα να κλείσω την καριέρα μου στην Ελλάδα. Εννοείται δεν κλείνω καμία πόρτα, εννοείται η πόρτα του Παναθηναϊκού έχει προτεραιότητα, αλλά θα ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα”
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
