Ηταν προφανές πως το εγχείρημα να… βαφτίσει ο Παναθηναϊκός ως δεκάρι τον Μπερνάρ δεν του βγήκε. Ο Βραζιλιάνος έμαθε σχεδόν σε όλη του την καριέρα να παίζει στη γραμμή. Κυρίως ως αριστερός εξτρέμ. Εκεί είχε κάνει τη διαφορά στις ομάδες που αγωνίστηκε, εκεί διακρίθηκε στην Premier League με τη φανέλα της Εβερτον, εκεί είχε χρησιμοποιηθεί και στις συμμετοχές που είχε στη Βραζιλία.
Ο Γιοβάνοβιτς, μη έχοντας άλλη επιλογή και μιλώντας μαζί του πριν καλά – καλά κλείσει η μεταγραφή, του είχε πει για ποιον ρόλο τον ήθελε. Στο «10». Αλλά γρήγορα κι εκείνος κατάλαβε πως ο Μπερνάρ δεν μπορεί να λειτουργήσει το ίδιο καλά εκεί. Και έτσι ο Παναθηναϊκός πορεύτηκε στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν χωρίς κλασικό δεκάρι. Εχοντας κυρίως τον Τσέριν να του κάνει το παιχνίδι από τον άξονα και ρίχνοντας βάση στα άκρα του.
Ο Γιοβάνοβιτς θέλει όμως έναν κλασικό οργανωτή. Ενα δεκάρι παλιάς κοπής που λέμε. Ο Παναθηναϊκός πήρε τον Σέρβο Φιλίπ Τζούρισιτς και εκείνος είναι ένας παίκτης που δε χρειάζεται να του εξηγήσει ο Γιοβάνοβιτς τι πρέπει να κάνει στον αγωνιστικό χώρο. Και πως πρέπει να κινείται για να βρει ο Παναθηναϊκός επιτέλους έναν παίκτη που μπορεί να κάνει… ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του.
Ο Τζούρισιτς παίζει πίσω από τον επιθετικό, του αρέσει να απλώνει το παιχνίδι, να παίζει κάθετα και να συνεργάζεται με τους φορ, πατάει περιοχή και απειλεί απο μακρινή απόσταση. Ενας ποδοσφαιριστής που είναι βασικός με τη μουντιαλική εθνική Σερβίας και που έχει παραστάσεις από πολύ ψηλό επίπεδο στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Ο Παναθηναϊκός κάνει μια μεταγραφή που ποιοτικά τον ανεβάζει επίπεδο και μια μεταγραφή που πραγματικά είχε ανάγκη. Δηλαδή έναν παίκτη ο οποίος θα ενώνει τη μεσαία γραμμή με τους επιθετικούς αρμονικά, θα ζητάει μπάλα και το παιχνίδι θα περνάει πολύ από τα δικά του πόδια. Είναι… to the point που λέμε και περιμένουμε πλέον να το δούμε και στο γήπεδο.
