Την έψαχνε αυτή την μεγάλη νίκη ο Παναθηναϊκός. Εδώ και τρεις μήνες. Την διεκδίκησε, την άξιζε, την πήρε στο Αγρίνιο. Έστω και με ένα γκολ στις καθυστερήσεις. Ήταν δίκαιο κι έγινε πράξη, σε ένα παιχνίδι όπου το σύνολο του Ρουί Βιτόρια ήταν κυριαρχικό, εμφανώς ανώτερο αλλά και πάλι δεν έκανε γκολ τις μεγάλες ευκαιρίες που έφτιαξε. Το φοβερό πρώτο ημίχρονο(1.87xG-0.11xG), οδήγησε τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια, με το Τριφύλλι να προηγείται μόνο με 1-0. Ακόμη και στο δεύτερο μέρος ο Γερεμέγεφ και ο Τετέ χάνουν μοναδικές ευκαιρίες. Σε αυτά τα ματς, το ποδόσφαιρο μπορεί να σε τιμωρήσει, το έκανε ο Μπουζούκης. Μία φάση, ένα γκολ. Μπορεί να συμβεί.
Το θέμα είναι να βγάζεις αντίδραση. Ο Παναθηναϊκός έβγαλε. Σε αντίθεση με προηγούμενα παιχνίδια που τον έπαιρνε η κατηφόρα. Έψαξε το γκολ της νίκης με ηρεμία, υπομονή, σχέδιο, πράγματα που λειτούργησαν καλύτερα από το 75′ και μετά. Η ποιότητα του Τάσου Μπακασέτα, ο οποίος δίνει την λύση για δεύτερο σερί ματς βλέποντας μία πάσα που λίγοι είναι ικανοί να δουν, έκανε την διαφορά. Όπως και το πάτημα του Αράο στην κορυφή, η ψυχραιμία του στην εκτέλεση.
Οι «πράσινοι» έφτασαν το 3/3. Σερί δυνατό με τον Βιτόρια στον πάγκο. Το πιστώνεται. Μήνας του μέλιτος; Θα δείξει. Για την ώρα μετρά η ουσία, η διάρκεια θα παίξει ρόλο στην πορεία. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε από την 7η αγωνιστική και μετά να μαζέψει την διαφορά από όλους, να ξεπεράσει τον Άρη και την ΑΕΚ και να μπει για τα καλά στο κόλπο της κορυφής. Κανένα πρωτάθλημα δεν χάθηκε ή κατακτήθηκε από τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο και το comeback του Τριφυλλιού αποδεικνύει του λόγου το αληθές, υπενθυμίζοντας την πραγματικότητα σε όσους την αγνοούν.
Ο Πορτογάλος τεχνικός έχει βελτιώσει την ανασταλτική λειτουργία μέσα από τις καλά τακτοποιημένες επιθέσεις και το άμεσο πρέσινγκ, ο Παναθηναϊκός δέχεται πολύ πιο δύσκολα φάσεις και αρχίζει να γίνεται και πιο παραγωγικός. Όχι ακόμη όσο αποτελεσματικός θα έπρεπε, για αυτό παιχνίδια όπως με τον Βόλο ή τον Παναιτωλικό ήταν στη κόψη του ξυραφιού.
Ήταν κομβικό το πέρασμα από το Αγρίνιο, ήταν το «είμαι εδώ» του Παναθηναϊκού, ο οποίος στα πέντε τελευταία παιχνίδια της Super League έχει την καλύτερη συγκομιδή από το big-5. Έστω και μέσα από έναν κακατρόχαλο μονοπάτι, το Τριφύλλι είναι σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή. Και, μάλιστα, χωρίς να έχει πάρει τίποτα ακόμη από τον περσινό καλύτερό του παίκτη, τον Φώτη Ιωαννίδη. Χωρίς γκολ από τους στράικερ, αν και ο Γερεμέγεφ ήταν καλός και ας μην σκόραρε. Το δοκάρι με την κεφαλιά στη φάση του γκολ, η ντρίμπλα στο τετ α τετ, η πάσα για το τετ α τετ του Τετέ, πολλά σημαντικά «σπασίματα» της μπάλας για ξεδίπλωμα των επιθέσεων. Από κει και πέρα, ήταν εξαιρετικό το τρίγωνο στα δεξιά με Τσέριν, Βαγιαννίδη, Τετέ. Ειδικά ο «Βάγια»… τρομοκράτησε την αντίπαλη άμυνα και είχε και ουσία στις τελικές του επιλογές. Μεγάλο ματς.
Η σεζόν φαίνεται πως στρώνει, ακολουθούν δύο παιχνίδια στη Καλογρέζα, όπου πέρα από την ουσία, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να φτιάξει και το κέφι του κόσμου του, ώστε σιγά σιγά να υπάρξει η ένωση της ομάδας με τον κόσμο. Στοιχείο απαραίτητο σε έναν μαραθώνιο πρωταθλητισμού…
