Ο Γιώργος Πετρίδης γράφει στο Panathinaikos24.gr για τις αδιανόητες καταστάσεις που επικρατούν στο ελληνικό μπάσκετ και τις εικόνες ντροπής που είδαμε στον 3ο τελικό της Stoiximan GBL.
Ο τρίτος τελικός της Stoiximan GBL πέρασε στην ιστορία, με τον Παναθηναϊκό να παρουσιάζει προβληματική εικόνα και να ηττάται από τον πολύ καλό Ολυμπιακό (88-99) στο ΟΑΚΑ, σε ένα ματς που ζήσαμε πάλι αδιανόητες καταστάσεις.
Να μιλήσουμε πρώτα για τα αγωνιστικά. Οι «ερυθρόλευκοι» εμφανίστηκαν πολύ πιο συγκεντρωμένοι και προσηλωμένοι σε σχέση με τους «πράσινους», που έδειχναν επηρεασμένοι από τα όσα συμβαίνουν εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Η ομάδα του Μπαρτζώκα έδειξε τρομερή συνέπεια επιθετικά και απέφυγε τα λάθη (μόλις 5), ενώ έβαλε πολλά μεγάλα σουτ, κυρίως έξω από τα 6,75μ. (14/32 τρίποντα).
Από την άλλη, ο «επτάστερος» πήγαινε στον… αυτόματο πιλότο και σε πολλές περιπτώσεις -ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο- βασιζόταν στο ατομικό ένστικτο των παικτών του και μόνο σε αυτό. Ήταν φανερό διά γυμνού οφθαλμού ότι οι παίκτες του Αταμάν δεν είχαν καθαρό μυαλό στο παιχνίδι τους και δεν μπορούσαν να «διαβάσουν» την αντίπαλη άμυνα και να χτυπήσουν στις αδυναμίες των φιλοξενούμενων.
Υπάρχουν βέβαια και πολλά άλλοθι, αφού οι παίκτες δεν είναι ρομπότ και δεν γίνεται να μην επηρεάζονται από όλα αυτά που συμβαίνουν. Πώς να παίξουν το μπάσκετ τους όταν μονίμως καλούνται να αντιμετωπίσουν κάποιους… εξωγενείς παράγοντες που φοράνε γκρι να ορίζουν τη μοίρα των αγώνων. Μήπως ήταν τυχαίο ότι πάλι είδαμε κάποια από τα… πρωτοπαλίκαρα του κ. Λιόλιου να τινάζουν το παιχνίδι στον αέρα με τις αποφάσεις τους; Για ποιο μπάσκετ να μιλήσουμε λοιπόν;
Τι να πεις στον Ναν για παράδειγμα; Που τρώει το ξύλο της αρκούδας και παίρνει μόνο ένα φάουλ σε 30+ λεπτά. Εδώ είδαμε προπονητή να λέει σε διαιτητή «αν φοβάται τον Τράκη» (!) και να μην… συμβαίνει τίποτα. Τίποτα όμως, ούτε μία τιμωρία. Είδαμε επαγγελματία αθλητή να… αυνανίζεται (τρεις φορές μάλιστα) σε δημόσια θέα μπροστά σε 20.000 φιλάθλους και σε εκατομμύρια τηλεθεατές και να θεωρείται κίνηση μαγκιάς από την ομάδα του. Ό,τι πιο αισχρό έχουμε δει στα ελληνικά γήπεδα… Για να δούμε αν θα έχουμε κάποιο σκάνδαλο όσον αφορά την τιμωρία του.
Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός όφειλε να είναι υποψιασμένος και να έχει λάβει τα μέτρα του. Όχι πριν από τους φετινούς τελικούς, αλλά από πέρσι, όπου έγιναν πάλι όργια. Δεν μπορείς να κερδίζεις τους… οκτώ συνέχεια! Οι «πράσινοι» νόμιζαν ότι θα νικήσουν σε ένα παιχνίδι με… σημαδεμένη τράπουλα και θα τα βγάλουν πέρα κόντρα και στους «καμικάζι».
Κακά τα ψέματα, σε ένα τόσο ισορροπημένο ζευγάρι και σε ένα ματς που κρίνεται στις 70 κατοχές π.χ., οι διαιτητές τα κάνουν… μαντάρα σχεδόν στις μισές στον δεύτερο τελικό και σε καμιά εικοσαριά στον τρίτο. Όλες σχεδόν υπέρ της μίας ομάδας. Το αν θα καταφέρει να επιστρέψει ο «επτάστερος», τότε θα μιλάμε για την απόλυτη υπέρβαση και μια κοσμοϊστορική στιγμή.
Κλείνοντας, η ουσία είναι ότι η Πολιτεία δεν έχει καμία διάθεση να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να διακόψει αυτή την αισχρότητα, την ώρα που ο πρόεδρος της ΕΟΚ παραμένει… άφαντος. Άλλωστε, με δική του ευθύνη καταρρέει το οικοδόμημα του ελληνικού μπάσκετ…
Υ. Γ. Το 99% των φιλάθλων του Παναθηναϊκού είχε κόσμιες αντιδράσεις στον τρίτο τελικό και απέφυγε τις ακρότητες. Η μοναδική στιγμή που ξέφυγε η κατάσταση ήταν στο σκηνικό με τον Φουρνιέ, αλλά οι άνθρωποι της ομάδας φρόντισαν να επανέλθει η ηρεμία άμεσα και να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα έτσι ώστε να συνεχιστεί το παιχνίδι δίχως να συμβεί το παραμικρό έκτοτε.
Υ. Γ. 2 Πολύ κρίμα για τον Μουσταφά Φαλ, που θα μείνει στα «πιτς» για περίπου έναν χρόνο. Μακάρι να γυρίσει πιο δυνατός ο Γάλλος.
Υ. Γ. 3 Στις χαρές και στις λύπες μαζί.
Υ. Γ. 4 Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι απλά τυχαία. Ένας γνωστός μας έλεγε τις προάλλες για τραμπουκισμούς και ζούγκλα, ενώ ήταν ο ίδιος που έκανε τραμπουκισμούς (ακόμα και σε δημοσιογράφους πέρσι), αλλά και στο «σπίτι» του επικρατούσαν συνθήκες ζούγκλας σε πάρα πολλές περιπτώσεις κατά το παρελθόν. Στο σπίτι του κρεμασμένου λοιπόν δεν μιλάνε για σχοινί…
