Η ειδησεογραφία των ημερών δεν επιτάσσει την συχνή επικοινωνία μας και με φόντο το Μουντομπάσκετ και τα όσα ειπώθηκαν ή ακούστηκαν για την Εθνική, το μοναδικό ουσιαστικό θέμα πέρι του Παναθηναϊκού, είναι η υπόθεση του Γκιστ. Ένα θέμα το οποίο για όποιον έχει σχέση με το ρεπορτάζ των πρασίνων τα προηγούμενα χρόνια θα γνωρίζει καλά ότι δεν είναι καν… θέμα.
Ο Παναθηναϊκός όλα αυτά τα χρόνια έχει γαλουχηθεί σαν οικογένεια. Και αυτό έχει πολύ περισσότερα καλά, από όσα κακά σε σχέση με άλλα σωματεία που είναι αυστηρώς επαγγελματικά και όπου συναισθηματισμοί δεν χωράνε. Ο Γκιστ δεν είναι απλά ένας παίκτης της ομάδας. Είναι πλέον από τους… παλιούς και έχει κερδίσει με την συμπεριφορά του, αγωνιστική και όχι μόνο το ότι είναι μέλος αυτής της οικογένειας. Ε όταν ένα μέλος της οικογένειας σου έχει πρόβλημα δεν του δημιουργείς και άλλα.
Προσπαθείς να τον διευκολύνεις. Ο Παναθηναϊκός όλα αυτά τα χρόνια έχει σταθεί κοντά σε παίκτες του. Και αυτό κάνει και τώρα. Προσωπικά δεν ανησύχησα ούτε λεπτό αν θα μείνει ή θα φύγει ο Τζέιμς Γκιστ. Θα έφευγε μόνο αν έπρεπε να μείνει για πάντα στην Αμερική. Αυτό δεν χρειάζεται να γίνει –από όσα μαθαίνω- το πολύ σοβαρό του οικογενειακό πρόβλημα οδεύει προς λύση και ίσως πριν καν ολοκληρωθεί αυτό το κείμενο να έχουμε… εξελίξεις. Σαφώς και το ότι έχει χάσει ένα σημαντικό μέρος της προετοιμασίας είναι ένα μεγάλο θέμα. Γίνεται μεγαλύτερο μιας και για τον Παναθηναϊκό όλα τα δύσκολα έπεσαν μαζεμένα στην αρχή. Αλλά αν ο Γκιστ ή ο όποιος Γκιστ ήταν μέλος κάποιας από τις τέσσερις εθνικές που συνεχίζουν στο Μουντομπάσκετ, δεν θα υπήρχε το ίδιο θέμα; Οι διεθνείς για παράδειγμα του Ολυμπιακού, ενσωματώθηκαν προχθές.
Το ότι ο Παναθηναϊκός πάει με 11 παίκτες στο τουρνουά της Γαλλίας, εμένα με πονηρεύει πως ο δωδέκατος θα τους βρει κατευθείαν εκεί. Μιλώντας για το τουρνουά της Γαλλίας. Ο Ιβάνοβιτς θαρρώ πως ξεκάθαρα είχε πει –και μέσω του βοηθού του- πως ο Παναθηναϊκός στα πρώτα φιλικά θα του δείξει τι παίκτη χρειάζεται ακόμα.
Έτσι τώρα που αρχίζουν τα πραγματικά φιλικά –χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον Απόλλωνα Πατρών- ο Βόσνιος τεχνικός θα κρίνει και τι χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να ολοκληρώσει το ρόστερ του. Οι αποχρώσες ενδείξεις φανερώνουν κίνηση για κάποιον αθλητικό ψηλό. Ίσως να έχουμε και κάτι ανάλογο στην θέση του σμολ φόργουορντ, μιας και η απουσία των Σλότερ και Χαραλαμπόπουλου μπορεί να οδηγήσουν σε μία ακόμα μεταγραφή στην περιφέρεια.
Οι δυο τους είναι άτυχοι τόσο επειδή τραυματίστηκαν όσο και επειδή το πρόγραμμα στην αρχή της σεζόν είναι μεγάλη ανηφόρα. Σας το έχω ξαναγράψει, πως θεωρώ τον Χαραλαμπόπουλο ως πολυτέλεια για τον Παναθηναϊκό και είμαι κάθετα αντίθετος με αυτούς που υποστηρίζουν πως αν ρίξεις έναν ταλαντούχο πιτσιρικά στα βαθιά θα τον κάψεις.
Πιστεύω πως γίνεται το αντίθετο ακριβώς, αλλά είναι άλλο θέμα αυτό. Ο Παναθηναϊκός όσο έχει τραυματίες θα πρέπει να έχει και λύσεις και είναι καλή ευκαιρία για τον Ιβάνοβιτς σε αυτά τα φιλικά να δει τι χρειάζεται πραγματικά η ομάδα του για να ολοκληρώσει το ρόστερ. Είναι αυτό που γράφαμε το καλοκαίρι όταν είχε γίνει καλή επίθεση από εκατοντάδες φιλάθλους των πρασίνων. Με τέσσερις ξένους στο ρόστερ έχει την δυνατότητα για δύο (τουλάχιστον) διορθωτικές αλλαγές μέσα στην σεζόν. Ε… ίσως και πριν από το πρώτο τζάμπολ.
ΥΓ. Το μπάσκετ διαψεύδει πολλές φορές τους βιαστικούς. Είδατε η Σερβία; Η Εθνική μας παρουσίασε ένα σύνολο που προσπάθησε να παίξει σύγχρονο μπάσκετ με τους καλύτερους Έλληνες παίκτες της, να μην είναι στο ρόστερ και όχι εξαιτίας του εξαιρετικά αξιόλογου προπονητή της. Το νέο αίμα θέλει στήριξη αλλά και αυτοσυγκράτηση. Ζούμε σε μία χώρα που αγαπάμε να μισούμε ο ένας τον άλλο. Αν δώσεις δικαιώματα θα πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να ξανακερδίσεις το λαϊκό αίσθημα και τον Έλληνα οπαδό που έχει στο DNA λίγο από εισαγγελέα, πολύ από πρόεδρο που παίρνει αποφάσεις, αρκετό από δημοσιογράφο και όσον αφορά τον οπαδό, και πάρα πολύ από προπονητή.
Κατ’ εμέ, ίσως θα ήταν καλύτερα να μην πάμε στην Ισπανία. Γιατί δεν είμαι σίγουρος το πώς θα διαχειριστούμε μία ακόμα αποτυχία του ελληνικού μπάσκετ. Γιατί από την μία παρουσιάσαμε κάτι νέο και ελπιδοφόρο, από την άλλη δεν λες και επιτυχία έναν ακόμα πρόωρο αποκλεισμό. Ελπίζω να μην μείνει… ατελής και αυτή η νέα πολύ καλή προσπάθεια που κάνουμε.