Η ομάδα που έχει βρεθεί σε τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών, σε ημιτελικούς και προημιτελικούς της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης αποκλείστηκε μήνα Αύγουστο από την τρίτη ομάδα του Αζερμπαϊτζάν. Ποιος Μπούρμπος και ποιος Σάντσεθ; Γράφει, ο Πάνος Φραγκουλάκης.
Αγωνιστικές αναλύσεις και τεχνικές προσεγγίσεις δεν έχουν απολύτως καμία σημασία. Χθες βράδυ συντελέστηκε η πιο μαύρη, η πιο ντροπιαστική, η πιο εξευτελιστική στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία του Παναθηναϊκού. Η ομάδα που έχει βρεθεί σε τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών, σε ημιτελικούς και προημιτελικούς της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης αποκλείστηκε μήνα Αύγουστο από την τρίτη ομάδα του Αζερμπαϊτζάν. Ποιος Μπούρμπος και ποιος Σάντσεθ; Ποια δοκάρια και ποιες ευκαιρίες;
Ο Γιάννης Αναστασίου είναι προπονητής της πιο επιτυχημένης ελληνικής ομάδας στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Είναι προπονητής της επί 27 μήνες. Το διάστημα αυτό έχασε από τη Σταντάρ Λιέγης, από την Εστορίλ, από τη Ντιναμό Μόσχας, από την Αϊντχόφεν, από τη Κλαμπ Μπριζ και αποκλείστηκε από τη Γκαμπάλα. Κανένας Έλληνας διαιτητής δε σφύριξε σε αυτά τα ματς και κανένα από αυτά δεν διοργανώθηκε από κάποια «διεφθαρμένη» ελληνική Αρχή.
Στην αρχή η προτεραιότητα ήταν να «δέσει» η ομάδα. Ύστερα ήταν η απειρία που έφταιγε κι άλλοτε η κακή η τύχη και το μαύρο ριζικό μας. Τώρα κόουτς;
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το χθεσινό ναυάγιο. Ακόμα κι αν κάνει 30 νίκες στο πρωτάθλημα και κατακτηθεί με το απόλυτο των βαθμών, o “Panathinaikos” έχει πληγωθεί ανεπανόρθωτα. Στη βαθμολογία της UEFA, κάνεις «σκρολ» πέντε λεπτά, για να βρεις την ομάδα κάπου κοντά στη θέση 150 και ο Αστέρας Τρίπολης είναι από πάνω. Τα όποια επιτεύγματα του ένδοξου παρελθόντος δε συζητούνται πια κι αν δεν είσαι από τους ρομαντικούς ή τους παλαιότερους, τα έχεις ξεχάσει ή δεν τα ξέρεις καν. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα.
Είναι μεγάλο θέμα να συνηθίζεις τα «ναυάγια». Να συνηθίζεις τις Γκαμπάλα και τις Εστορίλ. Και σε αυτό κόουτς, φέρεις την ευθύνη.
Δεν σου καταλογίζω τίποτα «τεχνικό», κανένα θέμα διαχείρισης ρόστερ, δεν σου καταλογίζω τις αλλαγές που κάνεις, τις άστοχες επιλογές, τη κακή ψυχολογία της ομάδας. Ένα κρατώ: Χθες βράδυ δεν βρήκες το κουράγιο να ζητήσεις μια «συγγνώμη» στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Σε εκείνους που τρία χρόνια τώρα σε «χαϊδεύουν» και σου συμπεριφέρθηκαν τόσο γενναιόδωρα όπως σε κανέναν άλλον. Που στήριξαν ενώ πληγώθηκαν και σου επέτρεψαν να δουλέψεις χωρίς πίεση σε τέλειες συνθήκες. Δεν αξίζει μια «συγγνώμη» αυτός ο κόσμος; Δεν έχεις καταλάβει το μέγεθος του κλαμπ ή απλά δεν έχεις τα «κότσια»;
Συγχώρεσε με για το ύφος κόουτς. Είναι που έχω μάθει αλλιώς.
