Είναι κουραστικό να αναλύεις κάθε λίγο και λιγάκι τα κατορθώματα της ελληνικής διαιτησίας. Είναι, όμως, και υποχρέωσή μας να στεκόμαστε ΚΑΙ στα σφυρίγματα των διαιτητών σε ένα παιχνίδι. Αλλωστε, ο ρέφερι είναι “κομμάτι” μιας αναμέτρησης. Το μικρότερο, βέβαια, αλλά πολλές φορές το πιο… γλυκό ή πιο πικρό. Εξαρτάται από πως το “γεύεται” ο καθένας.
Εχει ευθύνη ο Αρετόπουλος για το αποτέλεσμα στην Τούμπα; Ναι. Οταν δίνεις ένα τέτοιο πέναλτι, με το οποίο η ομάδα ανοίγει το σκορ, τότε βάζεις το χεράκι σου στην έκβαση της αναμέτρησης. Δεν είναι, όμως, ο Τρικαλινός ρέφερι, για τον οποίο γράφαμε όλη την εβδομάδα η μοναδική αιτία του κακού για το “τριφύλλι” στο ματς με τον ΠΑΟΚ. Είναι η μια και πιθανά η πρώτη, αφού αν δεν σφυρίξει το πέναλτι – μαϊμού, η εξέλιξη ίσως να είναι διαφορετική. Υπάρχουν κι άλλες και είναι πολλές…
Καλά κάνουν στον Παναθηναϊκό και στέκονται στον Αρετόπουλο. Εξάλλου, μιλάμε για έναν διαιτητή που είναι σε δικαστική διαμάχη με τον πρόεδρο της ΠΑΕ, Γιάννη Αλαφούζο, και αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία η αρμόδια αρχή να τον ορίζει να σφυρίξει το παιχνίδι της ομάδας του τελευταίου! Δεν πρέπει, όμως, να μένουν μόνο εκεί. Διότι, όταν τρως τρια γκολ στην πλάτη σε ένα ημίχρονο, από έναν ΠΑΟΚ που δεν είναι δα και το φόβητρο, οι πληγές είναι περισσότερες…
Τι έκανε μετά την περίφημη φάση του πέναλτι ο Παναθηναϊκός; Τίποτα. Απολύτως. Χρειάστηκε να φτάσουμε μετά το 70΄ για να δούμε μια κάποια αντίδραση (σ.σ. όχι κάτι το τρομερό) από την ομάδα. Μέχρι τότε, ένα απόλυτο μπλακ άουτ, ειδικά στο πρώτο μέρος. Λάθη, με κορυφαίο όλων αυτό του Ταυλαρίδη στο 2-0, στιγμή η οποία κατ’ εμέ, μετά το πέναλτι, είναι η πιο κομβική στην αναμέτρηση, διότι εκεί κόβονται τα πόδια μια και καλή, καθόλου καθαρό μυαλό, καμία βοήθεια από τον πάγκο και… απλώς κυλούσαν τα λεπτά, θαρρείς και ήταν διαδικαστικά.
Σαφώς και οι ποδοσφαιριστές δεν είναι “ρομπότ”. Σαφώς και είναι “βλακώδης” η άποψη του τύπου “φτιάξε ομάδα για να νικάς και τη διαιτησία”. Είναι άλλο αυτό και άλλο να απαιτείς από τον Πααθηναϊκό να δείξει κάτι, να έχει σφυγμό έπειτα από μια αδικία και να μην “ανέχεσαι” την εικόνα που είδες ξανά…
Θα πρέπει να αντιληφθούν ΟΛΟΙ στον Παναθηναϊκό ότι με το να σταθούν μόνο στα του Αρετόπουλου δεν θα κερδίσουν το παραμικρό. Μια ματιά να ρίξουν στα social media και στις αντιδράσεις του κοινού θα το καταλάβουν. Σαφώς και θα πρέπει να προστατευτεί η ομάδα από κάθε λογής “Αρετόπουλο” και από όλα τα… πιστόλια της διαιτησίας. Παράλληλα, όμως, θα πρέπει να βρεθεί το “φάρμακο” για να επουλωθούν και οι αγωνιστικές πληγές. Κι αυτό θα γίνει με αυτοκριτική, αποφάσεις ενόψει της συνέχειας, ειλικρίνεια στα λάθη που έγιναν και άμεση διόρθωσή τους. Ετσι προχωράει μπροστά μια μεγάλη ομάδα, έτσι “σβήνει” τα κακώς κείμενα του παρελθόντος και δεν χάνει και το δίκιο της…
