Περνάει κρίση ο Παναθηναϊκός; Αν λάβουμε υπόψη μας το πρόσωπο που μας έδειχνε σε αντίστοιχα παιχνίδια στον πρώτο γύρο, η απάντηση μπορεί να είναι ναι. Πως αγωνιστικά τα πρώτα σημάδια ντεφορμαρίσματος κάνουν την εμφάνισή τους. Λογικό είναι. Δεν υπάρχει ούτε μία ομάδα στον κόσμο που να μην έχει ups και downs μέσα στη σεζόν.
Όμως εδώ μιλάμε για ομάδα που στο ξεκίνημα της σεζόν υπήρξαν άνθρωποι που την έβγαζαν έως και φαβορί για υποβιβασμό. Μία ομάδα που ξεκίνησε με -6 βαθμούς, που θα έπρεπε να… καβατζάρει το χάντικαπ και να φτάσει γρήγορα – γρήγορα στο “μηδέν” ώστε να ξεκινήσει να έχει θετικό πρόσημο δίπλα στη βαθμολογία της. Κι αν δεν είχε εκείνο το -6 τώρα θα ήταν στους 29 βαθμούς, άρα στην 4η θέση, με διαφορά ασφαλείας από τους διώκτες της, σε ισοβαθμία με τον Ατρόμητο και έναν πόντο πίσω από την ΑΕΚ.
Δεν είναι, λοιπόν, θέμα κρίσης. Έτυχε τα περισσότερα από τα ατού της να είναι ντεφορμέ, ίσως και λόγω της πολύ μεγάλης διακοπής. Περίπου ένα μήνα έκαναν οι ελληνικές ομάδες να μπουν ξανά στο γήπεδο, με τον Παναθηναϊκό να μοιάζει επηρεασμένος. Θα το βρει ξανά. Είναι δεδομένο. Όμως πρώτα απ’ όλα πρέπει να βρει άλλα στοιχεία που του λείπουν στα πρώτα ματς του 2019.
Με κυριότερο το κέφι των παικτών. Σε τρία ματς, αυτό το κέφι που μας έδειχναν το πρώτο πεντάμηνο, εμφανίστηκε μονάχα στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με την Ξάνθη. Εκεί που ο Παναθηναϊκός έβγαλε αντίδραση, γύρισε το ματς, είχε ευκαιρίες για να το καθαρίσει και το τελικό 2-2 δεν έλεγε την αλήθεια. Το κίνητρο των παικτών του είναι κάτι που θα πρέπει να διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού ο Δώνης, ώστε η ομάδα του να επιστρέψει σε υψηλά στάνταρ απόδοσης και να παραμείνει μέσα στους στόχους της, κατακτώντας νίκες που θα της φτιάξουν και πάλι την ψυχολογία. Με πρώτο παιχνίδι αυτό κόντρα στη Λαμία την Πέμπτη, που παίρνει πλέον χαρακτήρα… τελικού.
Είναι ίσως το πρώτο «must win» ματς έως τώρα στη σεζόν. Και δεν αρκεί μονάχα να κερδίσει, αλλά να βρει και το σκορ της ανατροπής, που θα τον στείλει στα προημιτελικά του Κυπέλλου. Ένας αποκλεισμός και ιδιαίτερα σε μία τόσο κρίσιμη καμπή, με τον Παναθηναϊκό να προέρχεται από τρεις σερί γκέλες, θα είναι πρόβλημα. Κυρίως για την ψυχοσύνθεση αυτών των παιδιών, που λαμβάνουν μέρος στο φετινό πρότζεκτ.
Όσο εύκολα ενθουσιάζεται ένα νέο παιδί, τόσο εύκολα μπορεί να το πάρει η κάτω βόλτα και να περάσει ο καθένας ξεχωριστά μια “κρίση”, που θα έχει αντίκτυπο σε όλη την ομάδα. Εδώ ακριβώς είναι που θα έπρεπε ο Παναθηναϊκός να έχει τις λύσεις για να φρεσκαριστεί, να αλλάξει πράγματα, να γίνει ξανά πιο απρόβλεπτος στο παιχνίδι του και να εκπλήξει τους αντιπάλους του.
Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι πως τώρα που οι πιτσιρικάδες του δείχνουν να περνάνε ντεφορμάρισμα, δεν βγαίνουν μπροστά οι πιο έμπειροι ώστε να τραβήξουν το κουπί. Θα περίμενα από τον Μουνιέ, τον Μακέντα, τον Οικονόμου, τον Δώνη να κάνουν το κάτι παραπάνω στη Λαμία, να σπρώξουν τους μικρούς. Δεν το έκαναν. Ήταν χειρότεροι από τους υπόλοιπους.
Ο Παναθηναϊκός μπλέκει σε περιπέτειες όσον αφορά τη μάχη της πεντάδας, διότι το πρόγραμμα θα δυσκολέψει από κάποιο σημείο κι έπειτα (μην ξεχνάμε πως έχει να πάει και στο δύσκολο Αγρίνιο, σε ένα έξτρα ματς μέσα σε αγωνιστικό Γολγοθά). Χρειάζονται λύσεις, χρειάζονται και μεταγραφές κι ας λέει ο Νταμπίζας πως ακόμα κι αν είχε χρήματα δε θα τις έκανε. Η αγωνιστική εικόνα δείχνει πως είναι απαραίτητες κάποιες προσθήκες, όπως ένας ακόμα σέντερ μπακ, ένας ακόμα χαφ, ένας ακόμα ακραίος. Όσο όμως δεν υπάρχουν λεφτά, θα μένουν θεωρητικές οι κουβέντες γύρω από την ενίσχυση της ομάδας.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να δει πλέον το ματς της Πέμπτης με τη Λαμία σαν έναν αληθινό τελικό. Να τον κερδίσει, να πάρει την πρόκριση, να επαναφέρει την εμπιστοσύνη και το κέφι στον κόσμο του, αλλά κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό.
