Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει την προετοιμασία του και ανεβάζει σιγά-σιγά ρυθμούς ενόψει της νέας σεζόν. Οι «πράσινοι» έδωσαν δύο πολύ δυνατά φιλικά στο τουρνουά της Ρόδου προς τιμήν του Νίκου Γκάλη, στα οποία είχαν εντελώς διαφορετική εικόνα. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια ομάδα με τόσα πολλά νέα πρόσωπα, τα οποία έχουν κάνει μόλις 3-4 προπονήσεις μαζί. Πάμε να δούμε κάποιες σημειώσεις που καταγράψαμε από τα παιχνίδια του «τριφυλλιού» στο νησί των ιπποτών.
Καταρχάς, πρέπει να αναφέρουμε ότι αυτοί οι αγώνες χρησιμεύουν για να βγάζουν συμπεράσματα οι προπονητές και δεν χρειάζονται υπερβολές: ούτε καταστροφολογία μετά την ήττα από τη Φενέρμπαχτσε, ούτε διθυράμβους μετά τη νίκη επί της Μακάμπι. Το βασικότερο όλων ότι η ομάδα θα χρειαστεί μπόλικη δουλίτσα και υπομονή (σε όλα τα επίπεδα) για να φτάσει στο επίπεδο που επιθυμεί ο Αταμάν. Ήταν φανερό –ειδικά στην αναμέτρηση με τη Φενέρ- ότι δεν υπήρχαν αυτοματισμοί και συνεργασίες, με τους περισσότερους παίκτες του «εξάστερου» να… ψάχνονται. Κάτι απολύτως φυσιολογικό, αν αναλογιστούμε ότι οι 4+1 διεθνείς μπήκαν στις προπονήσεις μόλις τη Δευτέρα, ενώ προέκυψε και η απουσία του πολύτιμου Βιλντόσα.
Η πρώτη και πιο κύρια σημείωση που πρέπει να καταγράψουμε είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει ανέβει πολλά επίπεδα ποιότητας με τις κινήσεις που έκανε το φετινό καλοκαίρι. Να σταθούμε ιδιαιτέρως στον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, ο οποίος έδωσε το κάτι παραπάνω στο παιχνίδι της ομάδας σε σχέση με τα 4 πρώτα φιλικά.
Ο Ισπανός είναι ένας πολυδιάστατος φόργουορντ, που έχει στο ρεπερτόριό του αρκετούς τρόπους να τελειώνει τις φάσεις, είτε με τις διεισδύσεις του και την ικανότητά του στο transition, είτε με τα σουτ του από την περιφέρεια. Φυσικά έπαιζε εξαιρετικά τόσο με την μπάλα, όσο και χωρίς αυτήν. Το ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι ο 27χρονος δείχνει τρομερή διάθεση και στην άμυνα, ενώ δεν εμφανίστηκε καθόλου μπλαζέ και αδιάφορος. Είναι φανερό ότι έχει βαλθεί να αποδείξει πολλά στους αμφισβητίες του, αλλά και πως θα αποτελέσει θεμέλιο λίθο του φετινού «τριφυλλιού».
Κατά τα λοιπά, θετικότατη μπορεί να χαρακτηριστεί και η παρουσία του Λεσόρ, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τις δημιουργίες των γκαρντ της ομάδας και τελείωσε αρκετές φάσεις κοντά στο καλάθι με καρφώματα και λέι-απ. Αλήθεια, πόσο έλειπε από τον Παναθηναϊκό ένας τόσο αθλητικός και δυναμικός σέντερ σαν τον Γάλλο;
Στο ματς με τη Φενέρ, οι «πράσινοι» ήταν υπερβολικά άστοχοι έξω από τα 6,75μ., κάτι που τους στοίχισε. Άλλωστε, σε πόσα παιχνίδια θα έχουν ξανά 2/22 τρίποντα; Ποσοστό μάλλον εξωπραγματικό, με την αρνητική έννοια. Γι’ αυτό και δεν κατάφεραν να βρουν ρυθμό επιθετικά κι έμειναν μόλις στους 66 πόντους. Αντιθέτως, κόντρα στη Μακάμπι βρήκαν ελεύθερο πεδίο δράσης και εκτελούσαν με μεγαλύτερη συνέπεια: σε κάποια στιγμή του ματς είχαν 7/14 τρίποντα.
Τέλος, ο Αταμάν δοκίμασε –όπως είναι λογικό- αρκετά σχήματα και βασίστηκε κυρίως στους διεθνείς που δεν είδε στα πρώτα φιλικά της προετοιμασίας. Είδαμε για αρκετά λεπτά σχήμα με Παπαπέτρου-Χουάντσο-Μήτογλου από το «3» και πάνω, ενώ αυτό είχε ως συνέπεια να «πάει» πιο πίσω στο ροτέισον ο Μαντζούκας, ο οποίος θα βρει τον ρόλο του και τον χρόνο του στην ομάδα. Θυμίζουμε ότι ο 20χρονος φόργουορντ έπαιζε ασταμάτητα στα 4 πρώτα φιλικά…
Υ. Γ. Όπως είχαμε επισημάνει και μετά τα ματς στο τουρνουά του Περιστερίου, ο Κάιλ Γκάι δεν έχει προσαρμοστεί πλήρως ακόμα στις απαιτήσεις που υπάρχουν και υστερεί σε επίπεδο τακτικής και αμυντικής προσήλωσης. Παρ’ όλα αυτά, διαθέτει… δολοφονικό ένστικτο και είναι ένας εξαιρετικός σουτέρ, κάτι που μπορεί να αποτελέσει έξτρα πλεονέκτημα όσον αφορά τον ρόλο που θα του αναθέσει ο Αταμάν.
