Ο Λουκ Στιλ ήταν το μεγαλύτερο κέρδος από το φιλικό του Παναθηναϊκού στην Τουρκία με την Μπασακσεχίρ. Γράφει ο Τάσος Νικολογιάννης.
Κράτησε το μηδέν στην εστία, πραγματοποιώντας τρεις εξαιρετικές αποκρούσεις στο δεύτερο ημίχρονο και δείχνοντας, ότι έχει πολύ καλά ρεφλέξ κάτω από την εστία. Ασφαλή συμπεράσματα, για έναν τερματοφύλακα δεν μπορείς να βγάλεις από ένα, δύο παιχνίδια.
Παρά μόνο αν τον δεις να παίζει συνεχόμενα έξι, επτά ματς. Από αυτά, που έχουμε δει μέχρι τώρα από τον Στιλ στο ματς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό Βόλου, το ματς πρωταθλήματος με την Νίκη Βόλου και το φιλικό στην Τουρκία με την Μπασακσεχίρ φαίνεται, ότι τουλάχιστον δικαιούται να πάρει μία σειρά αγώνων κάτω από την εστία.
Τουλάχιστον το momentum το έχει ο Στιλ σε σχέση με τον Κοτσόλη, που όποτε έχει παίξει δεν έχει αποσοβήσει γκολ, που έχουν στοιχίσει στην ομάδα. Η απόφαση ανήκει στον προπονητή, που πάντα έχει καλύτερη γνώση από όλους εμάς, που βλέπουμε μόνο τους αγώνες και όχι τις προπονήσεις. Απλά από τα παιχνίδια φαίνεται, ότι ο Στιλ μπορεί να κρατήσει το μηδέν σε αγώνες, που ο αντίπαλος έχει ευκαιρίες και από την στιγμή, που με επεμβάσεις κρατάει το μηδέν δίνει το δικαίωμα στην ομάδα του να κερδίσει το παιχνίδι αν πετύχει ένα γκολ.
Αυτό έγινε και στα δύο παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και τη Νίκη Βόλου, αλλά και με την Μπασακσεχίρ και στο προηγούμενο φιλικό με την Βιτορούλ στην Λεωφόρο. Αν πρέπει να κρατήσω και κάτι άλλο από αυτό το ματς είναι η αλλαγή ταχύτητας της ανάπτυξης του Παναθηναϊκού μόλις μπήκε ο Αντζαγκούν στο δεύτερο ημίχρονο στην θέση του κακού Μπαιράμι, αλλά και το γεγονός, ότι για πρώτο παιχνίδι ο Μπούι έδειξε συμμετοχή στην δημιουργία με ένα σουτ πολύ καλό στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά και με μία ωραία πάσα στον Αντζαγκούν, που στη συνέχεια έγινε ευκαιρία χαμένη από τον Κουτρουμπή.
